Aktualności

We wtorek po Mszy św. wieczornej kolejna katecheza biblijna na temat ośmiu błogosławieństw. Serdecznie zapraszamy, nie tylko zaangażowanych we wspólnoty czy grupy, ale także wszystkich parafian, którzy chcieliby pogłębić swoją wiarę i wiedzę na temat Pisma Świętego i jego codziennego rozważania. Spotkanie potrwa do godz. 19.30.

W sobotę 2 marca w parafii Farnej w Łańcucie odbędą się Warsztaty Biblijne. Prowadzić je będzie ks. prof. Stanisław Haręzga – biblista. Szczegółowy program warsztatów dla zainteresowanych na końcu
a zapisy u ks. Kamila.

PROGRAM SPOTKANIA

Słowa Boga są Duchem i Życiem

10.00 – 11.00 – KONFERENCJA 1
Jak owocnie czytać Biblię?

• Wierzyć, że jest słowem Bożym
• Czytać ją ze zrozumieniem
• Szukać w niej sensu duchowego
• Modlić się i żyć jej duchowym pokarmem

11.15 – 12.15 – KONFERENCJA 2
Jak być świadkiem i apostołem słowa Bożego?

• Potwierdzać w swoim życiu wierność Boga danemu Słowu
• Zadbać o lekturę Biblii w swojej rodzinie
• Uczestniczyć w parafialnych inicjatywach apostolatu biblijnego
• Należeć do kręgu biblijnego lub grupy modlitewno-biblijnej
• Diecezjalny projekt „Odnowa biblijna parafii”

12.15 – 12.45 PRZERWA

12.45 – Wspólnotowa lectio divina J 6, 60-71

• 12.45 – 13.30 – Wprowadzenie w lectio
• 13.30 – 14.00 – Czas na osobistą medytację, modlitwę i kontemplację

14.00 – Końcowe błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

Dzień piętnasty

 Od strony duchowej wigilia czuwania przed dniem dzisiejszym była czymś pięknym. Same rozważania, potem procesja maryjna, oraz nocne śpiewy i tańce  młodych z różnych krajów i języków. Kto nie był bardzo zmęczony, mógł chwalić Pana w tych wyjątkowych wspólnotach wyrosłych nagle na ulicy obok sektorów. Straszono nas komarami, lecz żaden nie odważył się zbliżyć do nas po całym dniu pielgrzymowania😀 We śnie nie przeszkadzał śpiew ani chodzenie pielgrzymów tuż przy głowie. Szybko nastąpiła pobudka  – o 6.00 rano. Prędko do „łazienki”, poranna toaleta i przygotowanie do Eucharystii. Dobrze, że rozpoczęła się o 8.00 ponieważ z każdą minutą ta było coraz cieplej.  Po Mszy świętej pakowanie i w drogę powrotną. Trzeba było odpoczywać, bo sił w tym gorącu i dużej wilgotności brakowało. Dotarliśmy do autobusu, jednego i drugiego metra i byliśmy prawie w domu. Poobiedni odpoczynek po trudzie nocy i drogi i wieczorowe spotkanie naszej wspanialej grupy przy kolacji i ustalanie kolejnych dni… Doświadczenie tak wielkiej wspólnoty ukazało nam, że chrześcijaństwo jest naprawdę piękne, jeśli tylko człowiek całym  sercem się zaangażuje i w pełni zakocha się w Bogu. Chcemy opowiadać teraz o tym wszystkim co widziały nasze oczy i co usłyszały nasze uszy.

Bądź pochwalony Boże w Twoim świętym Kościele – Ludzie Bożym.
Ks. Grzegorz i młodzież.

Dzień czternasty

Dzisiaj było wcześniejsze wstawianie a to za sprawą Mszy świętej o 8.00 godzinie odprawianej. Przewodniczył jej Prymas Polski ks. Abp Wojciech Polak. Przedstawił na początku dwie postacie, biskupi Tymoteusza i Tytusa. Paweł przez nich napomina gminę chrześcijańską. Dalej nawiązał do słów Papieża Franciszka, który mówił, że chrześcijaństwo to nie prawo, nakazy i zakazy ale to Chrystus, za którym mamy iść. Chrystus wysyła po dwóch by na ich świadectwie była oparta prawda. W Panamie mamy chodzić po dwóch lub więcej. Mamy świadczyć o Chrystusie. Proście – zwrócił się Prymas do młodych –  abyście potrafili kochać jak Chrystus, dawali miłość jak on. Kto chce iść za Jezusem, musi być zewnętrznie wolny. Świadek miłości jest świadkiem pokoju. Kościół potrzebuje ŚDM by mógł zaczerpnąć Ducha i się odmładzał oraz byśmy głosili życiem radość spotkania we wspólnocie. Umocnieni słowem i duchowym pokarmem, ruszyliśmy na śniadanie a potem szybko do domów zabrać potrzebne rzeczy i dalej w drogę na Campus św. Jana Pawła II. Od południa drogę te przemierzało bardzo wielu pielgrzymów. Chcieliśmy być jak najszybciej, by zająć dobre, leżące miejsce. Po drodze wstąpiliśmy po obiadokolację i prosto do sektora. Był dosyć daleko, ale blisko sceny. Blisko tzn. 3 km😀. Miejscówkę mamy dość dobrą. Każdy swobodnie rozłożył karimatę do spania. Niektórym osobom znów udało się być bardzo blisko przejeżdżającego Papieża Franciszka. Przeżyliśmy bardzo piękną adorację Najświętszego Sakramentu. Młodzi uczestniczyli w niej w wielkim skupieniu i ciszy. Po adoracji występowali artyści grając chrześcijańską muzykę a wokół całego Campusa pielgrzymowała w procesji figura Matki Bożej z Fatimy. Dziękujemy Ci, Maryjo, że jesteś z nami. Teraz pora na odpoczynek.

Życzymy wszystkim błogosławionej niedzieli. Bądźcie z nami o 14.00 Msza święta na zakończenie Światowych Dni  Młodzieży.

Może nas pokażą😀
Ks. Grzegorz i Młodzież.

Dzień trzynasty

Kolejny dzień na katechezach zgromadził w Gimnasio Grenald ponad tysięczną liczbę uczestników oraz ponad stu księży. Ks. Bp z Radomia Piotr Turzyński rozważał słowa: „Oto ja”. Ja chłopak, ja dziewczyna, z moimi rodzicami, rodzeństwem, z moją historią życia. Współczesna młodzież patrzy w lustro i ciągle powtarza sobie: To nie ja, inni mają to tamto a ja? Nic

Kilka myśli z katechezy:
„Muszę siebie pokochać. Siebie, dziewczynę bym była  dobrą matką. Zgódź się na to, będziesz szczęśliwa. Jesteś chłopakiem, bądź chłopakiem,  jesteś nastolatkiem, nie próbuj udawać starca. Bądź sobą, nie musisz nikogo udawać. Bądź na maksa.  Chłopakiem, dziewczyną, księdzem. Odkryj rolę jaką masz do odegrania w Bożym spektaklu czyli twoim życiu. Każda słodycz na tym świecie nas zmuli. Najradośniejsze towarzystwo, najsłodszy sex nas zmuli. Tylko Bóg się nie przeje. Dajmy się poprowadzić Duchowi Świętemu”.

W kazaniu Ks. Biskup mówił co to znaczy, że Bóg jest wszechmogący? Że może wszystko. Co nam daje siłę do życia? Poczucie sensu. Chrześcijaństwo daje sens człowiekowi. Chrześcijanie mają nieść radość i sens życia tym, którzy nie wiedzą. Jeśli nie będzie sensu, to po co żyć? Dla kolejnego samochodu, kolejnego związku? Uczył, że młodzi wypisują się z religii a chrześcijanie mają iść ze światłem pytając co się z Tobą stanie jeśli nie poznasz Jezusa. Kto Ci pomoże jeśli przyjdą problemy. Trzeba iść do świata z argumentami za tym, by wierzyć. Szaweł przeszedł swoje nawrócenie i każdy może je przejść i przeżyć. Nie wstydźcie się, wierzcie we wszechmogącego Boga.

Po Eucharystii udaliśmy się w stronę Sinta Costera na Drogę Krzyżową z Papieżem. Każde rozważanie danej stacji podejmowało jakiś problem współczesnego świata czy tego regionu. Poprosiliśmy Chrystusa, pomógł zaradzić tym problemom. Niektórzy się przekonali co to ugryzienie tubylczego komara. Silny ból, mocne dreszcze i 3 noce walki organizmu z intensywnym poceniem.

Dziękujemy Ci Dobry Boże za kolejny szczęśliwie przeżyty dzień.

Ślemy pozdrowienia.
Ks. Grzegorz i młodzież.

Dzień dwunasty

Wczorajszy dzień był rzeczywiście bardzo męczący. Kilka osób z grupy odczuwało już ogólne przemęczenia, lub ukrytą w kraju wrażliwość na alergię… Noc minęła i sytuacja się znacznie poprawiła. Samopoczucie i chęć do zabawy powróciła. Na całe szczęście. Dzisiaj na katechezach ks. abp Marek Jędraszewski swoje rozważania oparł o fragment Pasma: „Oto ja służebnica Pańska,  niech mi się stanie według słowa Twego”. Wskazał Maryję i Jej otwartość na Bożą miłość. Mówił, że miłości nie da się wymusić, miłość albo się otrzymuje, albo się daje. Maryja przyjęła Bożą miłość i teraz pragnie ją wszystkim dawać. Po katechezach rozpoczęła się Eucharystia. Tutaj abp Jędraszewski nawiązując do fragmentu ewangelii z Kany Galilejskiej ukazał wzór Maryi jako nauczycielki. Głosił młodym, że sam Pan Jezus wiele się nauczył od swojej Matki, że apostołowie przychodzili do niej w różnych potrzebach a ona zawsze chętnie pomagała i uczyła. Następnym punktem miało być zwiedzanie starego miasta, jednak perspektywa kolejki po jedzenie a potem drugiej, by dojść do wyznaczonego sektora, skutecznie pokrzyżowała nam plany. Po dłuższej chwili zjedliśmy pizzę i poszliśmy w stronę spotkania z Ojcem Świętym. Niestety tutaj też była przeszkoda. Tłum niepoliczony szedł przed nami i każdy musiał dawać plecak do prześwietlenia. Jednak po krótkiej chwili zrezygnowano z tej procedury i kolejka szybko się zmniejszyła. Przyjazd papieża wywoływał u młodych wielki entuzjazm. A sam przejazd ulicami okrzyki i śpiewy. Liturgia rozpoczęła się punktualnie. Papież Franciszek wskazał, by młodzi zwrócili uwagę na tych, którzy budują pokój i tych, którzy dzielą i powodują rozłamy. Mówił, że diabeł chce ludzi poróżnić, by nie żyli w jedności i się nie miłowali. Samym wieczorem wybraliśmy się na festiwal młodych. Tutaj nasi przyjaciele z Meksyku mieli swój koncert. Pod sceną po raz kolejny spotkaliśmy młodzież z parafii La Arena. Bawiliśmy się razem ponad godzinę. Tak radośni w Panu wróciliśmy do naszych domów występując po drodze na kolację.

Dziękujemy dzisiaj za dar naszych rodzin, które szczerze i serdecznie pozdrawiamy.

Ks. Grzegorz i młodzież.

Dzień jedenasty.

Chyba wszyscy stwierdzają jednogłośnie, że nie ma to jak Dni w Diecezji Chitré. Może dlatego, iż wszystko było perfekcyjnie przygotowane i nie trzeba było samemu nic organizować. W Panama City już jest inaczej. Atrakcji nie brakuje, lecz samemu wszędzie trzeba dojechać, poszukać jaką linią autobusową czy metra, znaleźć miejsce na mapie, no i dojść do tego miejsca. O 9.00 rozpoczęły  się katechezy językowe. Polacy swoje katechezy mieli w 4 miejscach. „Przemyślaki” poszli do Gimnasio Grenald a wygłosił ks. Bp Marek Mendyk. Dawał piękne świadectwo swojego powołania. Potem była możliwość zadawania pytań biskupowi. Młodzi zazwyczaj pytali co zrobić, by się nie bać? W odpowiedzi ks. Biskup wskazał,  że trwanie przy Bogu modlitwa zabiera od nas lęki przed światem i ludźmi. Przed katechezą była możliwość skorzystania z sakramentu pokuty. Po katechezie pojechaliśmy na miejsce rozpoczęcia ŚDM, aby trochę odpocząć a następnie do centrum handlowego w Albrook na posiłek. Tutaj na parkingu o 18.00 odbyła się Eucharystia dla Polaków, było nas bardzo wielu. Po Mszy odbył się piękny koncert ewangelizacyjny. Przybyli z Polski artyści, m.in.: Siewcy Lednicy, Olga Szomańska, Darek Malejonek… Niektórzy z grupy mieli szczęście oglądać przejeżdżającego ulicami papieża Franciszka. Pod koniec dnia trochę sił brakowało, gdyż wilgotność powietrza jest tutaj większa niż w La Arena. Po kolacji wróciliśmy do naszych domów. Jutro zamierzamy się wybrać na zwiedzanie miasta.
Pozostał nam już tylko tydzień w Panamie, postaramy się skorzystać jak najwięcej z tego pobytu w stolicy.

Z Panem Bogiem
Ks. Grzegorz i młodzież

Dzień dziewiąty.

Piania kogutów w Panamie już nie ma… Szkoda, bo teraz huk samochodów, metra, maszyn przeszkadza w dobrym śnie.

Rozpoczęliśmy nasz pierwszy dzień w stolicy od spotkania w kościele. Następnie wspólne śniadanie i wyruszenie metrem na zwiedzanie. Po przejściu kilometra spotkaliśmy naszych przyjaciół z La Arena. Ileż było radości i uścisków. Spędziliśmy że sobą trochę czasu na rozmowach, śpiewie i tańcach. Następnie w tej pięknej wspólnocie udaliśmy się na Mszę rozpoczęcia Światowych Dni Młodzieży na Campus Santa Maria la Antigua. Przeżywanie Eucharystii tutaj całkiem inaczej się odbiera. Jest bardziej żywa i angażuje całego człowieka. Arcybiskup Panamy José Domingo Ulloa Mendieta zachęcał młodych, by niepokoili dorosłych swoimi sprawami, by się nie bali i nie izolowali. Po Eucharystii wróciliśmy do naszych domów występując po drodze na kolację. Przeżywanie wydarzeń w Panamie dopiero ma się zacząć. Czas upływa szybko. Jeszcze tydzień i się zobaczymy😀

Pozdrowienia ślemy szczere.
Ks. Grzegorz i młodzieżą.

Dzień dziewiąty

Dzisiejszy dzień przeżyliśmy w drodze. Rozpoczęliśmy go oczywiście Eucharystią o 8.30 – tylko po polsku. Dołączyło się do nas kilka osób z Francji i Kolumbii. O 9.00 był planowany odjazd, ale plany to jedno a rzeczywistość to drugie. Przyszli wolontariusze i po raz kolejny przeżywaliśmy rozłąkę wśród uścisków i łez. Odjazd opóźnił się o ponad pół godziny. Zaraz po odjeździe z La Arena odmówiliśmy różaniec za nasze panamskie rodziny i tych, którzy nam ofiarowali swoje serca  i pomogli przeżywać minione dni. Podróż do stolicy Panamy trwała prawie pięć godzin. To i tak dobrze. Nasi przyjaciele z Meksyku i Australii po trzykrotnej awarii busa, dotarli po ponad 10 godzinach. Do stolicy Panamy na spotkanie z Papieżem jedzie młodzież z La Arena więc mamy nadzieję, się jeszcze zobaczymy. Bus przywiózł nas pod sam kościół, w którym była recepcja. Od razu nas serdecznie przywitała młodzież i organizatorzy. Przeniesiono nam pakiety uczestnika: plecak, niebieska koszulka, bilety żywieniowe na każdy dzień, bilet na darmowe przejazdy metrem i autobusami, przewodnik, modlitewnik, mapa z liniami metra i busów, czapka, identyfikator, mapa oraz karta SIM, by móc dzwonić do siebie. Zaraz też przyszły po nas „nowe rodziny”, u których będziemy mieszkać przez najbliższe dni.. Chyba każdy z naszej grupy mieszka w „luksusowych warunkach”. Niektóre rodziny zabrały swoich gości na kolację a potem oglądanie pięknej panoramy Panamy w nocy. Widokami można było się naprawdę zachwycić. Jak nie dziękować Tobie, dobry Boże za tyle łask i dobroci od ludzi – Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Szczęść Boże wszystkim.
Ks. Grzegorz i młodzież.

Dzień ósmy

Ostatni dzień w Parafii La Arena. Myśleliśmy, że parada wszystkich świętych to szczyt wszystkiego, co mogliśmy tutaj zobaczyć. Kto tak pomyślał, pomylił się bardzo. Dzień Pański rozpoczęliśmy od modlitwy różańcowej. Młodzi z poszczególnych krajów odmawiali po jednym dziesiątku przeplatanym śpiewem po polsku, angielsku i hiszpańsku. Wszyscy po modlitwie udali się w stronę miejscowej biblioteki, by na jej zewnętrznej ścianie malować mapę świata i flagi krajów, z który młodzi tutaj przybyli. Każdy na pamiątkę odbił swoją dłoń w wolnym miejscu. Ma to być pamiątka naszego pobytu wśród tutejszej ludności i podziękowanie za przeogromną gościnność. Po obiedzie udaliśmy się do rodzin. Tak naprawdę był to jedyny czas, kiedy można było z nimi pobyć i porozmawiać. Rodziny zabierały nas  w różne ciekawe miejsca. O 16.00 mieliśmy się razem spotkać a o 17.00 miała być Msza święta. Na spotkanie o 16.00 wszyscy zaczęli przychodzić przebrani w tutejsze stroje. Na miejscu czekały już dwa wielkie woły, które ciągnęły ogromny wóz. Nie wiemy do czego ten „pojazd” tak naprawdę służył. Po wspólnych zdjęciach, ruszyła procesja po ulicach miasteczka, a Msza rozpoczęła się dopiero o 18.30 i trwała prawie do 21.00.

Na zakończenie Eucharystii każda grupa dziękował księdzu proboszczowi, parafianom i wolontariuszom za wielkie dobro, jakie w tych dniach było naszym udziałem; za otwarte dla nas serca, za doskonałą organizację, bo niczego nam tutaj nie brakowało. Dziękowaliśmy wolontariuszom, że byli dla nas w te dni aniołami stróżami. Było wiele momentów wzruszeń. Sam proboszcz dziękując pielgrzymom i kapłanom za wspólnotę braterską ocierał łzy i dłuższą chwilę słowa nie mógł przemówić. W tym czasie cały kościół wspierał go gromkimi brawami. Po Eucharystii rodziny zabrały pielgrzymów na kolację. Naprawdę był to nasz drugi dom w tych dniach. Bogu niech będą dzięki za ten błogosławiony tydzień w La Arena.

Szczęść Boże wszystkim, którzy z nami przeżywają te wspaniałe dla nas dni.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień siódmy

Tydzień mija odkąd wyruszyliśmy z Leżajska. Straciliśmy tutaj właściwie poczucie czasu. Tutaj nikt się nie śpieszy. Jesteśmy umówieni na godzinę 7.00 w kościele a wszystko rozpoczyna się 30-40 minut później.  Czy to Msza Święta czy odjazd busa, pół godziny to nie problem😀 Uwierzcie, że warto tutaj się wybrać. Wszyscy jesteśmy zadowoleni i dziękujemy dobremu Bogu za „podróż życia”. Myśleliśmy, że już dużo zobaczyliśmy, ale wczoraj była kumulacja wrażeń. Najpierw bardzo wczesne wstawanie na busa do Chitré, potem diecezjalna Eucharystia pod przewodnictwem arcybiskupa Panamy i naszych pasterzy: Prymasa Polski Wojciecha Polaka i abpa Marka Jędraszewskiego z Krakowa. Pod koniec Mszy krakowski biskup dziękował za spotkanie w Chitré wspominając spotkanie w Krakowie w 2016 roku. Polska młodzież ofiarowała diecezji piękny ornat. Zwieńczeniem eucharystycznego spotkania była adoracja Najświętszego Sakramentu. Posileni duchowo i po lokalnym śniadaniu ruszyliśmy w stronę miasta. Tutaj miała miejsce ogromna i przepiękna parada świętych. Każda parafia z diecezji lub szkoła nosząca imię świętego, szła w paradzie niosąc swojego patrona. Prawie wszystkie grupy przebrane w regionalne stroje, szły grając, śpiewając i tańcząc. To po prostu trzeba samemu zobaczyć. Nie da się wszystkiego opisać. Po paradzie wróciliśmy dosyć wcześnie do naszych domów, by chwilę odpocząć a wieczorem cała grupa spotkała się przed kościołem, by omówić czas odjazdu z parafii do stolicy na wydarzenia centralne. Później dołączyli się  do nas  Panamczycy, Meksykańczycy, Australijczycy i wspólnie śpiewaliśmy piosenki chwaląc Pana Boga. Młodzi z parafii La Arena mieli swoje uwielbienie w kaplicy Najświętszego Sakramentu. Kiedy uwielbiali Boga – płakali, kiedy przepraszali – płakali, kiedy dziękowali za to spotkanie młodych i spotkanych ludzi, to płakali jeszcze bardziej. Są wdzięczni Chrystusowi za tę lekcję miłości braterskiej.

Panie Boże bądź uwielbiony w drugim człowieku. Pozdrawiamy i dziękujemy,  że jesteście z nami.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień szósty

Koguty oswojone, latawce przestały buczeć…

To kolejny dzień w ramach Dni w Diecezji. Czujemy się jak w domu. Otwartość tutejszych ludzi jest cudowna. Do tego stopnia, że nikt domów na klucz nie zamyka, drzwi są zawsze otwarte. Ksiądz Proboszcz robi wszystko, by nam niczego nie brakowało i tak jest rzeczywiście. Śniadanie u rodzin, potem koło 10.00 przekąska na ciepło lub zimno, w południe lancz dwudaniowy, koło 16.00 jakiś chłodnik z owoców i kolacja u rodzin. Wszędzie dojeżdżamy busem i za nic nie musimy płacić. Ks. Proboszcz jest tutaj od 2 lat misjonarzem i pochodzi z sąsiedniej Kolumbii. Jesteśmy mu bardzo wdzięczni za taką gościnność i troskę o nas. Dzisiejsza Eucharystia była w kościele dojazdowym. Była to Msza wyjątkowa, bo głównie w języku polskim. Oczywiście język hiszpański też był w użyciu, bo wielu miejscowych na Msze świętą przyszło.
W homilii Ks.  Grzegorz wspomniał o tym, że wiele ludzi chodzi dotkniętych trądem. Nie jest to trąd fizyczny, ale duchowy. Jezus wyciąga swoją dłoń, aby naszego serca dotknąć i z niego uleczyć. Czy Mu pozwalamy na to?

Po Mszy świętej przekąsce pojechaliśmy posadzić 20 drzew. Była to odpowiedź na encyklikę papieża Franciszka Laudato Si, w której zachęca do troski o świat naturalny. Następnie przed lanczem przywitaliśmy nową grupę młodych a Afryki – Gwinei i Abisynii. Po południu odwiedziliśmy 3 miejsca, bardzo ciekawe. Pierwszym była wytwórnia butów że skóry. Tutaj każdy otrzymał jedną parę butów gratis.  Potem pojechaliśmy do piekarni. Można było coś z ciasta ułożyć i zobaczyć jak wygląda praca piekarzy. Młodzi zobaczyli co to kierat, ale nie zrozumieli do końca jego istoty. Trzecim miejscem było wytwórstwo glinianych rzeczy: dzbanków, wazonów, glinianych ptaszków. Wieczorem była dyskoteka. Każdy otrzymał na twarzy jakieś malowidła,  niektórzy kapelusz na głowę, okulary, krawat. Podczas zabawy bawiliśmy się na przemian przy muzyce z poszczególnych krajów.  Zabawa trwała tym razem do 23.00. Za to rano pobudka o 5.00😀 Piękna ta nasza wspólnota młodych. Bardzo chce się z nimi przebywać.

Pozdrawiamy wszystkich, ale tym razem szczególnie naszych Dobroczyńców. To dzięki Wam tutaj jesteśmy. Polecamy Was w modlitwie.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień  piąty.

Jakby piania koguta było  za mało, doszedł od wczoraj nowy dźwięk. Głos dużego trzmiela. Jakby za uszami latał. Ale jak rozejrzeć się dookoła, to okazuje się, że to na wysokości 30 metrów buczą puszczone na wiatr latawce😀 Drugi dzień Dni w Diecezji za nami. Był bardzo piękny jak chodzi o pogodę, przeżycia duchowe i zabawę. Najpierw było spotkanie z Panem Jezusem na adoracji. Mogliśmy usłyszeć, że nie tylko Eucharystia jest językiem miłości, ale także spotkanie we wspólnocie wokół Najświętszego Sakramentu. Dziękujemy Bogu, że doświadczamy tego w tygodniu, w którym modlimy się o jedność chrześcijan. Nabożeństwo animowała grupa z Meksyku, ta sama melodia pieśni wykonywanej przez nich, została zaśpiewana w języku polskim przez naszą młodzież. Następny punkt, to praca w grupach. Tu mieliśmy za zadanie wykonać dekoracje z papieru, jakie wykonują miejscowi na różne okazje np. festyny parafialne. Bardzo przyjemna praca. Polecamy😀 wszystkim! Można w prosty sposób wykonać piękne plecionki. Później uczyliśmy się tańca „Zumba”. Po tańcu rozeszliśmy się do naszych domów, by się przebrać na Eucharystię. Dzisiaj tutejsi mieszkańcy mieli się ubrać w ich regionalne stroje. Bardzo piękne i kolorowe. Niektóre rodziny postanowiły ubrać swoich gości (czyli naszą leżajską młodzież) w te stroje. Gdy wszyscy pojawili się w kościele, mieliśmy cudowny widok. To piękno zewnętrzne przełożyło się na bogactwo duchowe przeżywanej przez nas Mszy Świętej. Podczas kazania ksiądz z Kolumbii mówił, że każdy może dla siebie z tego spotkania coś zabrać, czymś się ubogacić. Tak jak Maryja, która słyszała Boże słowo i była bogata w oczach Bożych. Nie ma różnicy kto ile ma lat. Każdy może stać się bogaty duchowo. Po Eucharystii wspólne zdjęcie i „święto narodów”, czyli każdy kraj miał zaprezentować coś od siebie. Tańczyliśmy wszyscy taniec zwany „belgijką”. Miejscowi ubrani w bogate stroje tańczyli na scenie a młodzież przed sceną. Całość zabawy (tzw. Fiesta) zakończyła się po 22.00. Nadal odczytujemy te piękne pozdrowienia, za które z serca dziękujemy.

Wszystkich ściskamy serdecznie i cieszymy się, że jesteście z nami.
ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień czwarty.

Ach to poranne pianie kogutów… godzina 5.20. Pobudka.

Początek Dni w Diecezji Chitre rozpoczął się pięknym zawiązaniem wspólnoty. Dołączyli do nas młodzi z Kolumbii, Brazylii, Australii, Meksyku i Francji.  Wspaniale wprowadzili nas przez swój śpiew w te wydarzenia wiary młodzi miejscowego Kościoła. Poczuliśmy Bożego Ducha  w tej naszej międzynarodowej wspólnocie. Punktem kulminacyjnym dzisiejszego dnia była Eucharystia i słowo, które skierował do nas wszystkich ks. Proboszcz z parafii Matki Miłosierdzia. Mówił, że Maryja pomimo tego, że każdy z nas mówi w innym języku, to Ona, jako najlepsza Matka każdy ten język zna. Jest to język miłości, który jest zrozumiały przez każdego. Słowa te poruszyły głęboko nasze serca. Językiem łączącym wszystkich ludzi jest język miłości. Ks. Marek z Brzozowa zachęcił nas, byśmy dawali pozostałym młodym piękne świadectwo swojej wiary i radości. I tak też było w tym pierwszym dniu Dni w Diecezji. Po Mszy Świętej piękne dziękczynienie – śpiewem i tańcem. Przyciągnęło to  wielu miejscowych ludzi do kościoła. Cieszy nas, ze przyszła nie tylko młodzież. Nawet policjanci stali na końcu kościoła w drzwiach i patrzyli na nas tańczących przed Panem. Następnie poszliśmy na małe co nieco, czyli panamskie przekąski… Później wyjście na plac, gdzie znowu wśród ludzi posługujących się uniwersalnym językiem miłości było mnóstwo zabaw, tańca i śpiewu. To było niesamowite. Po południu poszliśmy oglądać tutejsze rzemiosło; piękne gliniane misy, talerze, kubki, i wiele innych pięknych rzeczy codziennego użytku. Można było sobie nawet coś kupić na pamiątkę. Pokusa była wielka… niektórzy nawet jej ulegli. Potem mieliśmy czas dla siebie. Ale czy tak do końca tak było? Chyba nie, bo był to czas na nawiązywanie relacji. Nie liczył się telefon, facebook, instagram, tylko drugi człowiek. Do każdego można było podejść i próbować porozmawiać. Nawet ks. Grzegorz dawał jakoś radę 😀 Ale to jeszcze nie koniec wrażeń, bowiem wraz z panamską młodzieżą wyruszyliśmy z pielgrzymką do Chitre na… KONCERT. Pielgrzymka rozpoczęła się modlitwą różańcową a potem śpiew i wielka radość. Panamczycy wychodzili ze swych domów i nas pozdrawiam a my ich. Ludzie wracający z pracy uchylali szyby w samochodach, by ujrzeć radość młodych na ulicach swego miasta. Na wielu smutnych twarzach pojawiał się na nasz widok szczery uśmiech.  Przechodząc przez miasteczko Chitre obok katedry,  zobaczyliśmy przez otwarte drzwi świątyni niesamowitą rzecz. Przy głównym ołtarzu stał wielki obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Dało się poczuć klimat pieszej pielgrzymki do Częstochowy. Niesamowite przeżycie. Niedaleko od kościoła czekali już na nas i na koncert wszystkie inne grupy. Wchodząc na plac przed scenę z flagą Polski zobaczyliśmy wśród kilkutysięcznej rzeszy ludzi pełno barw biało-czerwonych. Około 1000 Polaków. To robi naprawdę wrażenie. Kiedy zespół ewangelizacyjny nas witał, dało się usłyszeć, że jesteśmy najliczniejszą grupą poprzez raban jaki zrobiliśmy. Koncert nas zachwycił swoją choreografią oraz pięknym śpiewem. Wielu młodych również brało w nim udział. O 20.00 wróciliśmy zmęczeni, lecz bardzo szczęśliwi do naszych rodzin na kolację.

Dziękujemy wszystkim z tak wiele pozdrowień i dobrych słów na Facebooku.

Pamiętamy o Was w modlitwie
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień trzeci

Pianie kogutów było dobrym zwiastunem nowego dnia. Po śniadaniu u rodzin udaliśmy się do miejscowego parafialnego kościoła. Spotkania przy Słowie Bożym czyli Lectio Dvina przygotowały tutejsze siostry zakonne. Tematem przewodnim było hasło Światowych Dni Młodzieży; „Oto ja, służebnica Pańska,  niech mi się stanie według słowa Twego”. Mieliśmy pracę w grupach podczas, której najpierw rozważając a następnie przedstawiając na rysunkach, jak słowo Boże możemy zastosować w naszym życiu, domu, społeczności. W podsumowaniu każda grupa miała przedstawić wyniki pracy.  Po prezentacji było radosne uwielbienie Boga za dar spotkania.

Będąc w Polsce powiedziałbym, że wróciliśmy do rodzin  i „zjedliśmy obiad”. Będąc 10.000 km od ojczyzny muszę powiedzieć, że „zjedliśmy LUNCH”… a po nim szybko wyjechaliśmy na plażę, by móc po podróży odpocząć i zregenerować siły. A tam niespodzianka – spotkaliśmy na plaży grupę młodych z Brzozowa. Słońce świeciło bardzo mocno, więc z naszych polskich zapasów wyjęliśmy olejki do opalania. Dobrze, że razem z nami pojechali także Panamczycy, więc było bardzo radośnie. Wracając z plaży odwiedziliśmy piękny kościół w Los Santos. Po powrocie przygotowywaliśmy się  do Eucharystii, na którą zostały także zaproszone rodziny, u których mieszkamy. Eucharystią i modlitwą chcemy by im podziękować za przyjęcie nas do siebie. Po Mszy Świętej była radosna agapa, po której wróciliśmy na odpoczynek do domów. Program Dni w Diecezji rozpoczynamy program o 8.30. Wszystkich pozdrawiamy… SŁONECZNIE 😀

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

Dzień drugi.

Dla nas doba dzisiejszego dnia trwała 30 godzin. Wszystko przez zmianę strefy czasowej. Zegarki na ponad 2 tygodnie musieliśmy cofnąć o 6 godzin. Wcale to nie tak dużo… Pokonaliśmy samolotem ponad 10000 kilometrów. 12 godzin lotu. Po pakowaniu, po nieprzespanej nocy, weszliśmy na pokład samolotu trochę zniecierpliwieni. Start był bardzo łagodny, chociaż u osób lecących po raz pierwszy widać było lęk. Po tym jak samolotu osiągnął odpowiednią wysokość,  każdy otrzymał śniadanie: kanapkę i ciepłe naleśniki z jabłkami. Pycha… Lot upływał do południa w atmosferze snu. Nie było mocnych. Mieliśmy miejsca prawie wszyscy obok siebie. Zaraz po południu nastąpiło pianie koguta i wszyscy zaczęli się budzić. Weronika zabrała gitarę.  Rozpoczęliśmy radosne śpiewy i zabawy. Pielgrzymi z Sandomierza, Tarnowa, Warszawy chętnie się do nas dołączyli po kolei. Radości nie było końca. Pod wieczór każdy otrzymał po kanapce i oczekiwaliśmy na lądowanie. Też było bardzo spokojne. Dzięki Panie pilocie 🙂
Na lotnisku bardzo miła obsługa, pełno służb pilnujących porządku.  Zaraz po przejściu odprawy pojawili się wolontariusze, którzy nas powitali wielkim napisem Leżajsk- Przemyśl. Otrzymaliśmy od nich karty SIM do rozmów i internetu. Zaczęły się kontakty z rodzinami i znajomymi. Zaplanowaliśmy nasze walizki do busa i ruszyliśmy do diecezji Chitre – miejsca naszego pobytu.
Panama jest gorącym krajem. Dzisiaj było ponad 30 stopni. Trochę klimatyzacja mocno chodziła i musieliśmy coś na siebie założyć. Podróż z lotniska trwała jeszcze 5 godzin. Byliśmy już bardzo zmęczeni. Zmęczenie jednak ustąpiło, kiedy dotarliśmy do celu i powitała nas głośna orkiestra i radosne śpiewy. Młodzi podchodzili do nas i serdecznie nas witali ściskając bardzo, bardzo mocno. Potem była zabawa. Po kilku tańcach poznaliśmy rodziny, u których zamieszkaliśmy. Witali nas równie ciepło. Niektórzy z nas mieszkają po dwie osoby, pozostali sami. Był niepokój o barierę językową, ale kolacja u rodzin pokazała, że ta bariera jest to pokonania.

Dzisiaj o 6 koguty się chyba umówiły, bo zaczęły piać na potęgę. Z Bożej opieki mamy nowy dzień. Dziękujemy za wszelkie nadesłane pozdrowienia i życzenia. Pozdrawiamy naszych kapłanów,  siostry służebniczki i wszystkich parafian bardzo gorąco.

Z gorącej Panamy.
Ks. Grzegorz z młodzieżą.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

W niedzielę 13 stycznia po Mszy świętej wieczornej, zapraszamy wszystkich na Wieczór Uwielbienia z modlitwą dziękczynną za dar chrztu świętego oraz z symbolicznym obrzędem obmycia wodą z naszych win i oczyszczenia z grzechów. Nabożeństwu będzie towarzyszył śpiew kolęd w wykonaniu scholi pieszych i duchowych pielgrzymów na Jasną Górę. Nabożeństwo rozpocznie się po Mszy św. wieczornej około godz. 19.00.

Wszystkim Parafianom, Gościom i odwiedzającym naszą stronę parafialną – składamy najlepsze życzenia w Nowym Roku 2019. Niech Boże błogosławieństwo umacnia Was w dziękczynieniu za wszelkie otrzymane łaski przez wstawiennictwo Maryi, Matki Pocieszenia – Pani Leżajskiej. Tego Wam życzymy z całego serca.

Wasi duszpasterze

„A Słowo ciałem się stało
i zamieszkało między nami” (J 1, 14)

Kochani Parafianie,
Drodzy Dobroczyńcy naszej Parafii, wszyscy Goście

Razem z Maryją i Józefem, naśladując ich prostotę i pokorę, klękamy przed Słowem, które stało się Ciałem: Jezusem Chrystusem, naszym Zbawicielem. Pochylamy się w cichej adoracji nad wielką tajemnicą Wcielenia, które napełnia radością i pokojem każdego, kto przyjmuje Dziecię Jezus do swojego serca.

Niezgłębiony jest Bóg w swojej miłości! Oto przychodzi do nas wszystkich, choć na to nie zasługujemy, daje nam Siebie samego i zaprasza do życia wiecznego. W Święta Bożego Narodzenia doświadczymy Jego szczególnej obecności, ale wierzymy, że przychodzi On do nas nieustannie w Najświętszej Eucharystii. Pragnie tylko jednego: abyśmy Go przyjęli z największą miłością, na jaką potrafimy się zdobyć.

Przełamując wigilijny opłatek, życzymy Wam, Drodzy Parafianie leżajskiej Fary i nie tylko, aby Nowonarodzony Chrystus napełnił Wasze serca niezachwianą nadzieją, która pozwoli pokonać wszelkie trudności, silną wiarą, która rozjaśni nawet najbardziej mroczne dni i głęboką miłością, która w każdym człowieku potrafi dostrzec promyk dobra oraz zawsze jest gotowa przebaczyć.

Pragniemy podziękować wszystkim Dobroczyńcom, którzy troszczą się o parafialny Kościół  i o sprawy naszej Wspólnoty parafialnej. Niech Dziecię Jezus wynagrodzi Wam obfitymi łaskami za Wasze otwarte i hojne serce.

Wszystkim życzymy, aby Święta Bożego Narodzenia upłynęły w atmosferze miłości, radości i życzliwości w gronie najbliższych i przyjaciół. A błogosławieństwo Dziecięcia Jezus niech towarzyszy Wam przez cały Nowy 2019 Rok.

Z modlitwą i błogosławieństwem wasi duszpasterze:

ks. Marek Cisek
ks. Dariusz Wojnar
ks. Grzegorz Rogoz
ks. Grzegorz Socha
ks. Kamil Gniwek
ks. Piotr Zawadzki

W sobotę 22 grudnia będziemy przeżywać naszą spowiedź parafialną. Kapłani z dekanatu będą spowiadać w obu kościołach w godz: 9.00 – 12.00 (przerwa półgodzinna o godz. 10.30) i popołudniu 14.00 – 18.00. (przerwa półgodzinna o godz. 16.00). Nie zmarnujmy tej okazji aby pojednani z Bogiem i ludźmi zasiąść do wigilijnego stołu i nie odkładajmy spowiedzi na inny czas.