Miesiąc: styczeń 2019

Dzień szósty

Koguty oswojone, latawce przestały buczeć…

To kolejny dzień w ramach Dni w Diecezji. Czujemy się jak w domu. Otwartość tutejszych ludzi jest cudowna. Do tego stopnia, że nikt domów na klucz nie zamyka, drzwi są zawsze otwarte. Ksiądz Proboszcz robi wszystko, by nam niczego nie brakowało i tak jest rzeczywiście. Śniadanie u rodzin, potem koło 10.00 przekąska na ciepło lub zimno, w południe lancz dwudaniowy, koło 16.00 jakiś chłodnik z owoców i kolacja u rodzin. Wszędzie dojeżdżamy busem i za nic nie musimy płacić. Ks. Proboszcz jest tutaj od 2 lat misjonarzem i pochodzi z sąsiedniej Kolumbii. Jesteśmy mu bardzo wdzięczni za taką gościnność i troskę o nas. Dzisiejsza Eucharystia była w kościele dojazdowym. Była to Msza wyjątkowa, bo głównie w języku polskim. Oczywiście język hiszpański też był w użyciu, bo wielu miejscowych na Msze świętą przyszło.
W homilii Ks.  Grzegorz wspomniał o tym, że wiele ludzi chodzi dotkniętych trądem. Nie jest to trąd fizyczny, ale duchowy. Jezus wyciąga swoją dłoń, aby naszego serca dotknąć i z niego uleczyć. Czy Mu pozwalamy na to?

Po Mszy świętej przekąsce pojechaliśmy posadzić 20 drzew. Była to odpowiedź na encyklikę papieża Franciszka Laudato Si, w której zachęca do troski o świat naturalny. Następnie przed lanczem przywitaliśmy nową grupę młodych a Afryki – Gwinei i Abisynii. Po południu odwiedziliśmy 3 miejsca, bardzo ciekawe. Pierwszym była wytwórnia butów że skóry. Tutaj każdy otrzymał jedną parę butów gratis.  Potem pojechaliśmy do piekarni. Można było coś z ciasta ułożyć i zobaczyć jak wygląda praca piekarzy. Młodzi zobaczyli co to kierat, ale nie zrozumieli do końca jego istoty. Trzecim miejscem było wytwórstwo glinianych rzeczy: dzbanków, wazonów, glinianych ptaszków. Wieczorem była dyskoteka. Każdy otrzymał na twarzy jakieś malowidła,  niektórzy kapelusz na głowę, okulary, krawat. Podczas zabawy bawiliśmy się na przemian przy muzyce z poszczególnych krajów.  Zabawa trwała tym razem do 23.00. Za to rano pobudka o 5.00😀 Piękna ta nasza wspólnota młodych. Bardzo chce się z nimi przebywać.

Pozdrawiamy wszystkich, ale tym razem szczególnie naszych Dobroczyńców. To dzięki Wam tutaj jesteśmy. Polecamy Was w modlitwie.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień  piąty.

Jakby piania koguta było  za mało, doszedł od wczoraj nowy dźwięk. Głos dużego trzmiela. Jakby za uszami latał. Ale jak rozejrzeć się dookoła, to okazuje się, że to na wysokości 30 metrów buczą puszczone na wiatr latawce😀 Drugi dzień Dni w Diecezji za nami. Był bardzo piękny jak chodzi o pogodę, przeżycia duchowe i zabawę. Najpierw było spotkanie z Panem Jezusem na adoracji. Mogliśmy usłyszeć, że nie tylko Eucharystia jest językiem miłości, ale także spotkanie we wspólnocie wokół Najświętszego Sakramentu. Dziękujemy Bogu, że doświadczamy tego w tygodniu, w którym modlimy się o jedność chrześcijan. Nabożeństwo animowała grupa z Meksyku, ta sama melodia pieśni wykonywanej przez nich, została zaśpiewana w języku polskim przez naszą młodzież. Następny punkt, to praca w grupach. Tu mieliśmy za zadanie wykonać dekoracje z papieru, jakie wykonują miejscowi na różne okazje np. festyny parafialne. Bardzo przyjemna praca. Polecamy😀 wszystkim! Można w prosty sposób wykonać piękne plecionki. Później uczyliśmy się tańca „Zumba”. Po tańcu rozeszliśmy się do naszych domów, by się przebrać na Eucharystię. Dzisiaj tutejsi mieszkańcy mieli się ubrać w ich regionalne stroje. Bardzo piękne i kolorowe. Niektóre rodziny postanowiły ubrać swoich gości (czyli naszą leżajską młodzież) w te stroje. Gdy wszyscy pojawili się w kościele, mieliśmy cudowny widok. To piękno zewnętrzne przełożyło się na bogactwo duchowe przeżywanej przez nas Mszy Świętej. Podczas kazania ksiądz z Kolumbii mówił, że każdy może dla siebie z tego spotkania coś zabrać, czymś się ubogacić. Tak jak Maryja, która słyszała Boże słowo i była bogata w oczach Bożych. Nie ma różnicy kto ile ma lat. Każdy może stać się bogaty duchowo. Po Eucharystii wspólne zdjęcie i „święto narodów”, czyli każdy kraj miał zaprezentować coś od siebie. Tańczyliśmy wszyscy taniec zwany „belgijką”. Miejscowi ubrani w bogate stroje tańczyli na scenie a młodzież przed sceną. Całość zabawy (tzw. Fiesta) zakończyła się po 22.00. Nadal odczytujemy te piękne pozdrowienia, za które z serca dziękujemy.

Wszystkich ściskamy serdecznie i cieszymy się, że jesteście z nami.
ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień czwarty.

Ach to poranne pianie kogutów… godzina 5.20. Pobudka.

Początek Dni w Diecezji Chitre rozpoczął się pięknym zawiązaniem wspólnoty. Dołączyli do nas młodzi z Kolumbii, Brazylii, Australii, Meksyku i Francji.  Wspaniale wprowadzili nas przez swój śpiew w te wydarzenia wiary młodzi miejscowego Kościoła. Poczuliśmy Bożego Ducha  w tej naszej międzynarodowej wspólnocie. Punktem kulminacyjnym dzisiejszego dnia była Eucharystia i słowo, które skierował do nas wszystkich ks. Proboszcz z parafii Matki Miłosierdzia. Mówił, że Maryja pomimo tego, że każdy z nas mówi w innym języku, to Ona, jako najlepsza Matka każdy ten język zna. Jest to język miłości, który jest zrozumiały przez każdego. Słowa te poruszyły głęboko nasze serca. Językiem łączącym wszystkich ludzi jest język miłości. Ks. Marek z Brzozowa zachęcił nas, byśmy dawali pozostałym młodym piękne świadectwo swojej wiary i radości. I tak też było w tym pierwszym dniu Dni w Diecezji. Po Mszy Świętej piękne dziękczynienie – śpiewem i tańcem. Przyciągnęło to  wielu miejscowych ludzi do kościoła. Cieszy nas, ze przyszła nie tylko młodzież. Nawet policjanci stali na końcu kościoła w drzwiach i patrzyli na nas tańczących przed Panem. Następnie poszliśmy na małe co nieco, czyli panamskie przekąski… Później wyjście na plac, gdzie znowu wśród ludzi posługujących się uniwersalnym językiem miłości było mnóstwo zabaw, tańca i śpiewu. To było niesamowite. Po południu poszliśmy oglądać tutejsze rzemiosło; piękne gliniane misy, talerze, kubki, i wiele innych pięknych rzeczy codziennego użytku. Można było sobie nawet coś kupić na pamiątkę. Pokusa była wielka… niektórzy nawet jej ulegli. Potem mieliśmy czas dla siebie. Ale czy tak do końca tak było? Chyba nie, bo był to czas na nawiązywanie relacji. Nie liczył się telefon, facebook, instagram, tylko drugi człowiek. Do każdego można było podejść i próbować porozmawiać. Nawet ks. Grzegorz dawał jakoś radę 😀 Ale to jeszcze nie koniec wrażeń, bowiem wraz z panamską młodzieżą wyruszyliśmy z pielgrzymką do Chitre na… KONCERT. Pielgrzymka rozpoczęła się modlitwą różańcową a potem śpiew i wielka radość. Panamczycy wychodzili ze swych domów i nas pozdrawiam a my ich. Ludzie wracający z pracy uchylali szyby w samochodach, by ujrzeć radość młodych na ulicach swego miasta. Na wielu smutnych twarzach pojawiał się na nasz widok szczery uśmiech.  Przechodząc przez miasteczko Chitre obok katedry,  zobaczyliśmy przez otwarte drzwi świątyni niesamowitą rzecz. Przy głównym ołtarzu stał wielki obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Dało się poczuć klimat pieszej pielgrzymki do Częstochowy. Niesamowite przeżycie. Niedaleko od kościoła czekali już na nas i na koncert wszystkie inne grupy. Wchodząc na plac przed scenę z flagą Polski zobaczyliśmy wśród kilkutysięcznej rzeszy ludzi pełno barw biało-czerwonych. Około 1000 Polaków. To robi naprawdę wrażenie. Kiedy zespół ewangelizacyjny nas witał, dało się usłyszeć, że jesteśmy najliczniejszą grupą poprzez raban jaki zrobiliśmy. Koncert nas zachwycił swoją choreografią oraz pięknym śpiewem. Wielu młodych również brało w nim udział. O 20.00 wróciliśmy zmęczeni, lecz bardzo szczęśliwi do naszych rodzin na kolację.

Dziękujemy wszystkim z tak wiele pozdrowień i dobrych słów na Facebooku.

Pamiętamy o Was w modlitwie
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień trzeci

Pianie kogutów było dobrym zwiastunem nowego dnia. Po śniadaniu u rodzin udaliśmy się do miejscowego parafialnego kościoła. Spotkania przy Słowie Bożym czyli Lectio Dvina przygotowały tutejsze siostry zakonne. Tematem przewodnim było hasło Światowych Dni Młodzieży; „Oto ja, służebnica Pańska,  niech mi się stanie według słowa Twego”. Mieliśmy pracę w grupach podczas, której najpierw rozważając a następnie przedstawiając na rysunkach, jak słowo Boże możemy zastosować w naszym życiu, domu, społeczności. W podsumowaniu każda grupa miała przedstawić wyniki pracy.  Po prezentacji było radosne uwielbienie Boga za dar spotkania.

Będąc w Polsce powiedziałbym, że wróciliśmy do rodzin  i „zjedliśmy obiad”. Będąc 10.000 km od ojczyzny muszę powiedzieć, że „zjedliśmy LUNCH”… a po nim szybko wyjechaliśmy na plażę, by móc po podróży odpocząć i zregenerować siły. A tam niespodzianka – spotkaliśmy na plaży grupę młodych z Brzozowa. Słońce świeciło bardzo mocno, więc z naszych polskich zapasów wyjęliśmy olejki do opalania. Dobrze, że razem z nami pojechali także Panamczycy, więc było bardzo radośnie. Wracając z plaży odwiedziliśmy piękny kościół w Los Santos. Po powrocie przygotowywaliśmy się  do Eucharystii, na którą zostały także zaproszone rodziny, u których mieszkamy. Eucharystią i modlitwą chcemy by im podziękować za przyjęcie nas do siebie. Po Mszy Świętej była radosna agapa, po której wróciliśmy na odpoczynek do domów. Program Dni w Diecezji rozpoczynamy program o 8.30. Wszystkich pozdrawiamy… SŁONECZNIE 😀

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

Dzień drugi.

Dla nas doba dzisiejszego dnia trwała 30 godzin. Wszystko przez zmianę strefy czasowej. Zegarki na ponad 2 tygodnie musieliśmy cofnąć o 6 godzin. Wcale to nie tak dużo… Pokonaliśmy samolotem ponad 10000 kilometrów. 12 godzin lotu. Po pakowaniu, po nieprzespanej nocy, weszliśmy na pokład samolotu trochę zniecierpliwieni. Start był bardzo łagodny, chociaż u osób lecących po raz pierwszy widać było lęk. Po tym jak samolotu osiągnął odpowiednią wysokość,  każdy otrzymał śniadanie: kanapkę i ciepłe naleśniki z jabłkami. Pycha… Lot upływał do południa w atmosferze snu. Nie było mocnych. Mieliśmy miejsca prawie wszyscy obok siebie. Zaraz po południu nastąpiło pianie koguta i wszyscy zaczęli się budzić. Weronika zabrała gitarę.  Rozpoczęliśmy radosne śpiewy i zabawy. Pielgrzymi z Sandomierza, Tarnowa, Warszawy chętnie się do nas dołączyli po kolei. Radości nie było końca. Pod wieczór każdy otrzymał po kanapce i oczekiwaliśmy na lądowanie. Też było bardzo spokojne. Dzięki Panie pilocie 🙂
Na lotnisku bardzo miła obsługa, pełno służb pilnujących porządku.  Zaraz po przejściu odprawy pojawili się wolontariusze, którzy nas powitali wielkim napisem Leżajsk- Przemyśl. Otrzymaliśmy od nich karty SIM do rozmów i internetu. Zaczęły się kontakty z rodzinami i znajomymi. Zaplanowaliśmy nasze walizki do busa i ruszyliśmy do diecezji Chitre – miejsca naszego pobytu.
Panama jest gorącym krajem. Dzisiaj było ponad 30 stopni. Trochę klimatyzacja mocno chodziła i musieliśmy coś na siebie założyć. Podróż z lotniska trwała jeszcze 5 godzin. Byliśmy już bardzo zmęczeni. Zmęczenie jednak ustąpiło, kiedy dotarliśmy do celu i powitała nas głośna orkiestra i radosne śpiewy. Młodzi podchodzili do nas i serdecznie nas witali ściskając bardzo, bardzo mocno. Potem była zabawa. Po kilku tańcach poznaliśmy rodziny, u których zamieszkaliśmy. Witali nas równie ciepło. Niektórzy z nas mieszkają po dwie osoby, pozostali sami. Był niepokój o barierę językową, ale kolacja u rodzin pokazała, że ta bariera jest to pokonania.

Dzisiaj o 6 koguty się chyba umówiły, bo zaczęły piać na potęgę. Z Bożej opieki mamy nowy dzień. Dziękujemy za wszelkie nadesłane pozdrowienia i życzenia. Pozdrawiamy naszych kapłanów,  siostry służebniczki i wszystkich parafian bardzo gorąco.

Z gorącej Panamy.
Ks. Grzegorz z młodzieżą.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

W niedzielę 13 stycznia po Mszy świętej wieczornej, zapraszamy wszystkich na Wieczór Uwielbienia z modlitwą dziękczynną za dar chrztu świętego oraz z symbolicznym obrzędem obmycia wodą z naszych win i oczyszczenia z grzechów. Nabożeństwu będzie towarzyszył śpiew kolęd w wykonaniu scholi pieszych i duchowych pielgrzymów na Jasną Górę. Nabożeństwo rozpocznie się po Mszy św. wieczornej około godz. 19.00.

Wszystkim Parafianom, Gościom i odwiedzającym naszą stronę parafialną – składamy najlepsze życzenia w Nowym Roku 2019. Niech Boże błogosławieństwo umacnia Was w dziękczynieniu za wszelkie otrzymane łaski przez wstawiennictwo Maryi, Matki Pocieszenia – Pani Leżajskiej. Tego Wam życzymy z całego serca.

Wasi duszpasterze