Szczególny dzień Wielkiego Piątku, kiedy skupiamy się wokół tajemnicy śmierci Jezusa Chrystusa celebrowaliśmy w naszej Farze gromadząc się na wieczornej Liturgii ku czci Męki Pańskiej.
W tym wyjątkowym dniu nie sprawuje się Eucharystii (a poza liturgią Komunię Święta przyjmują tylko osoby chore), bowiem każda Msza Święta mówi już o Zmartywchstaniu Pana. Zatrzymanie się nad tajemnicą Dawcy Życia oddającego swe życie na krzyżu za nasze grzechy wzywa nas do wewnętrznej i zewnętrznej ciszy. Dlatego nie usłyszeliśmy śpiewu na wejście, a sama liturgia rozpoczęła się od wymownego gestu leżenia krzyżem – twarzą do ziemii. To znak głębkiego uniżenia, uznania swej małości wobec tajemnicy Miłości tak wielkiej, że wiedzie aż na krzyż.
Liturgia ta – obok odśpiewania Męki Pańskiej i wyj atkowo rozbudowanej Modlitwy Powszechnej – zawiera wyjątkowy moment odsłonięcia i adoracji drzewa „Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”.
Na zakończenie liturgii Wielkiego Piątku Jezus Eucharystyczny zostaje przeniesiony do symbolicznego grobu.
Galeria (fot. Roman Kwieciński, ks. Łukasz)