Autor: administrator

Prowadził Ks. Krzysztof Rzepka, Urszula i Stanisław Radło z Krosna.

Hasłem były słowa: „Otwórz swe serce Panu”. Miejscem tych spotkań było Miejskie Gimnazjum. Diakonia muzyczna, Ola Hawro z Sarzyny oraz Asia Filarowska z Leżajska. Uczestniczyło 15 grup. Krucjata Wyzwolenia Człowieka. IV prawa życia duchowego Światło- Życia. Nowy człowiek. Nowa wspólnota. Nowa Kultura.

Rok formacyjny 2007/08

Hasło: „Idźcie i głoście”

Moderator: ks. Paweł Pernal.

Tematyka miesięcznych spotkań:

Wiara i świadectwo
Świętość w rodzinie
Modlitwa chrześcijanina
Grzech i jego skutki
Radość chrześcijanina
Cierpienie
Kobieta w Piśmie Świętym i rodzinie
Eucharystia
Maryja w Piśmie Świętym i w naszym życiu

Małżeństwa tworzące Krąg:

Elżbieta i Witold Krawczyk – animatorzy
Eugenia i Stanisław Dec
Krystyna i Marek Kwiecińscy
Małgorzata i Krzysztof Kwiecińscy
Anna i Stanisław Murdzia
Danuta i Jan Piotrowscy

Duchowość Ruchu Światło-Życie

Przez duchowość należy rozumieć pewne zasady natury religijnej, o ile przenikają one i kształtują świadomość oraz postawy i relacje międzyosobowe.

1. Osobista relacja do Jezusa Chrystusa, Jedynego Pana i Zbawiciela.

Duchowość Ruchu Światło-Życie cechuje przede wszystkim personalizm chrystocentryczny, polegający na przeżywaniu swojego życia i powołania chrześcijańskiego jako bezpośredniej, osobowej relacji do Osoby Jezusa Chrystusa, Jedynego Pana i Zbawiciela. Wiara pojęta jako osobiste przyjęcie Jezusa, oddanie i poddanie Mu siebie, zjednoczenie z Nim w myśleniu i działaniu, musi zawsze inspirować życie wewnętrzne i zaangażowanie członków Ruchu Światło-Życie.

2. Poddanie się działaniu Ducha Świętego

Zjednoczenie z Chrystusem dokonuje się w Duchu Świętym, który jedynie może wzbudzić w nas wiarę i dążenie do oddania się Jezusowi przez bezinteresowną miłość – agape. Duchowość Ruchu Światło-Życie cechuje więc również otwarcie się na działanie Ducha Świętego i Jego dary – charyzmaty i w tym znaczeniu jest duchowością charyzmatyczną. Wyraża się przede wszystkim w pielęgnowaniu życia modlitwy osobistej i wspólnej przeżywanej jako osobiste spotkanie z Jezusem w Duchu Świętym.

3. Na wzór Chrystusa Sługi

Charakterystycznym momentem duchowości Ruchu Światło-Życie jest dążenie do zjednoczenia z Jezusem jako Tym, który jest Chrystusem – Mesjaszem – Pomazańcem, czyli Tym, który przyszedł, aby służyć i życie oddać dla wypełnienia woli Ojca i Jego planu zbawienia. W tym celu Jezus został namaszczony Duchem Świętym w myśl słów „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność” (Łk 4, 18).

Ten biblijny obraz Chrystusa Sługi znajduje się w centrum duchowości Ruchu Światło-Życie i określa jego ideał formacyjny. Określa on powołanie członka Ruchu Światło-Życie jako powołanie do uczestnictwa w namaszczeniu Chrystusa Duchem Świętym dla dzieła ewangelizacji i wyzwolenia oraz budowania wspólnoty Kościoła. Wszczepienie w postawę Chrystusa Sługi przez namaszczenie Jego Duchem zapewnia Ruchowi Światło-Życie wewnętrzne i dynamiczne skierowanie ku wielkiej jedności planu Ojca w mocy bezinteresownej służby.

4. Ku Ojcu, przez Chrystusa w Duchu Świętym

Powyższa duchowość Ruchu Światło-Życie może być określona również jako duchowość trynitarna, ukazująca całościową wizję życia w Duchu Świętym, przez Chrystusa skierowanego ku Ojcu i Jego wszystko obejmującego planowi zbawienia. Przeżywanie swego życia i powołania w świetle tej wspaniałej wizji jest dla członków Ruchu Światło-Życie źródłem wewnętrznego pokoju, radości i niesłabnącej gorliwości apostolskiej.

5. Nierozdzielność światła wiary i życia z wiary

Praktycznie powyższa duchowość wyraża się w życiu Ruchu Światło-Życie w swoistym stosunku do Słowa Bożego. Słowo Boże, jako Światło rozjaśniające konkretne sytuacje życiowe i wyznaczające drogę postępowania, przyjmowane jest jako Słowo Życia, domagające się wcielenia w życie i poddania mu życia, w myśl słów Pana: „Kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemnościach, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12). Powyższy stosunek do Słowa Bożego wyraża znak – symbol FWS-ZWH, gdzie splecenie tych dwóch grecko-biblijnych słów Światło-Życie w formie krzyża oznacza nierozdzielność światła wiary i życia z wiary, albo inaczej mówiąc, wiary i miłości. Wierność powyższej zasadzie, zawierającej w sobie istotną metodę Ruchu Światło-Życie i jego specyficzny charyzmat, zachowa członków Ruchu Światło-Życie zarówno od jednostronnego i bezowocnego intelektualizmu, jak i od pragmatyzmu w praktycznych rozwiązaniach.

6. Umiłowanie liturgii

W przekonaniu, że jedność Światła i Życia znalazła w życiu Chrystusa swój najpełniejszy wyraz w tajemnicy Paschalnej Męki, Śmierci i Zmartwychwstania, gdzie najpełniej zajaśniało Światło głoszące iż Bóg jest Miłością – członkowie Ruchu Światło-Życie starają się również Tajemnicę Paschalną umieścić w centrum swojego życia i posługi, wyrazem czego będzie umiłowanie liturgii, zwłaszcza eucharystycznej i należyte jej wartościowanie jako szczytu, „do którego zmierza działalność Kościoła” i źródła, „u którego wypływa cała jego moc” (KL 10).

7. Miłość do Kościoła

Duchowość RŚŻ z kolei winna być określona jako duchowość eklezjocentryczna. Kościół widziany w duchu Vaticanum II na tle całej ekonomii zbawczej jako jej wypełnienie, polegającej na zrealizowaniu komunii – koinonii międzyludzkiej, będącej następstwem koinonii z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym – jest umiłowaniem całego życia członków Ruchu Światło-Życie i najgłębszym umotywowaniem oraz celem ich zaangażowania. Dlatego, chociaż ich martyria i diakonia (świadectwo i służba) wyrasta z samej przynależności do Ludu Bożego oraz z charakteru chrztu i bierzmowania i wynikającego z tych sakramentów uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa, starają się ją wypełniać zawsze w łączności z hierarchią Kościoła, której szczególnie jest zalecona posługa jedności i która ma być widzialnym znakiem tej jedności.

8. Ecclesia mater – Mater Ecclesiae

Swoją najgłębszą identyfikację z tajemnicą Kościoła znajdują członkowie Ruchu Światło-Życie w starochrześcijańskiej idei Ecclesia Mater (Kościół Matka) w jej powiązaniu z maryjną ideą Mater Ecclesiae (Matka Kościoła). Pierwsza ujmuje i wyraża tajemnicę Kościoła w obrazie niewiasty, która jest zarazem oblubienicą i matką. Tak właśnie Kościół będąc Oblubienicą Chrystusa przez to, że w poszczególnych swoich członkach jest oddany Chrystusowi w Duchu Świętym przez wiarę i miłość – staje się tym samym życiodajny, macierzyński i płodny – Ecclesia Mater. Źródłem jego macierzyńskiej płodności jest jego zjednoczenie z Chrystusem w Duchu Świętym. Takie jest bowiem prawo miłości oblubieńczej: o ile łączy ona osoby we wzajemnym, bezinteresownym oddaniu się – musi być życiodajna i płodna. Maryja Dziewica i Matka ukazuje się tutaj jako typ Kościoła Matki. Przez swoje oddanie się Chrystusowi, zwłaszcza w godzinie Krzyża, stała się Ona macierzyńskim principium Kościoła i zarazem jego typem. Podobnie członkowie Ruchu Światło-Życie w swoim oddaniu się Chrystusowi na wzór Maryi widzą swoje uczestnictwo w tajemnicy Kościoła Matki i źródło owocności swojej posługi apostolskiej. W powyższej wizji Kościoła, gdzie punkt ciężkości przesuwa się wyraźnie w kierunku laikatu, jest także miejsce na właściwe dowartościowanie roli kapłanów, których głównym zadaniem jest reprezentowanie (u-obecnianie) Chrystusa Oblubieńca wobec Kościoła Oblubienicy poprzez posługę słowa i sakramentu oraz posługę pasterską. W tej wizji Kościoła Matki przezwyciężona jest zarazem antynomia laikat – kler, która powstaje wszędzie tam, gdzie tajemnica Kościoła ujmowana jest powierzchownie. Powyższy rys duchowości Ruchu Światło-Życie może być określony równocześnie jako jej rys maryjny. Maryjność Ruchu Światło-Życie wyraża się w tytule: „Niepokalana, Matka Kościoła”, pod którym Maryja jest czczona. Niepokalana, Matka Kościoła jest szczególną patronką Ruchu Światło-Życie.

9. Kolegialność i zorientowanie ku wspólnocie lokalnej Kościoła

Wreszcie duchowość Ruchu Światło-Życie cechuje w szczególny sposób kolegialność i zorientowanie ku wspólnocie lokalnej Kościoła, głównie parafii. Diakonia jest zawsze realizowana w ramach małej wspólnoty – żywej komórki, widzianej jako znak Kościoła – a te małe wspólnoty diakonijne z kolei starają się realizować swoją służbę o ile możności w ramach i na rzecz wspólnoty lokalnej (parafii), przeżywanej również jako znak – sakrament Kościoła.

Odnowa parafii, według modelu inspirowanego przez eklezjologię Vaticanum II, jako „wspólnoty wspólnot”, widziana jest jako punkt docelowy Ruchu Światło-Życie.

Wymagania życia wewnętrznego i wspólnotowego DK

WYMAGANIA ŻYCIA WEWNĘTRZNEGO I WSPÓLNOTOWEGO DIAKONII RUCHU ŚWIATŁO – ŻYCIE

Przynależność do Diakonii Ruchu Światło-Życie powinna łączyć się z przyjęciem pewnych praktyk życia wewnętrznego, które służą umacnianiu i pogłębianiu oraz wyrażaniu rysów i postaw scharakteryzowanej powyżej duchowości.

1. Jednoczenie się z Maryją w jej oddaniu się Chrystusowi Słudze

Członkowie Diakonii praktykują codzienne oddanie się Niepokalanej, Matce Kościoła i Chrystusowi Słudze, o ile możności na początku dnia. Praktyka ta polega na chwili krótkiej, osobistej modlitwy, w której wyraża się gotowość zjednoczenia z Maryją w Jej oddaniu się w Duchu Świętym Chrystusowi Słudze, szczególnie w zadaniach danego dnia. Z tym łączy się prośba o namaszczenie Duchem Świętym dla należytego ich wykonania.

2. Namiot Spotkania

Członkowie Diakonii Ruchu Światło-Życie, zgodnie ze zwyczajem wyniesionym z oaz i formacji deuterokatechumenalnej, starają się codziennie zapewnić sobie czas i miejsce na odbycie Namiotu Spotkania (por. Wj 33,7-11), czyli chwili osobistej modlitwy, o ile możności połączonej z nawiedzeniem Najświętszego Sakramentu, w czasie której rozmawiają o wszystkich problemach swego życia i swojej diakonii z Chrystusem „twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem” (Wj 33,11).

3. Liturgia Godzin

Jako wyraz swojego uczestnictwa w życiu Kościoła Oblubienicy Chrystusa, członkowie Diakonii starają się uczestniczyć w modlitwie liturgicznej Kościoła, która w myśl posoborowej odnowy liturgii ma się stać nie tylko modlitwą kapłanów, ale również laikatu, zwłaszcza pielęgnującego jakąś formę życia wspólnego. Liturgia godzin, szczególnie jutrznia i nieszpory, gdzie tylko jest to możliwe odprawiane we wspólnocie z innymi, powinna wejść w życie członków Diakonii Ruchu Światło-Życie.

4. Eucharystia

Członkowie Diakonii starają się jak najczęściej, również w dni powszednie, uczestniczyć w sposób pełny w Eucharystii, przeżywając w niej i umacniając swoją communio z Chrystusem i braćmi w jedności Ducha Świętego.

5. Słowo Boże słowem życia

Członkowie Diakonii Ruchu Światło-Życie starają się, o ile możności codziennie, pielęgnować kontakt z Pismem świętym jako słowem życia przez osobiste studium względnie czytanie, uczestnictwo w Eucharystii z homilią i rozważaniem, przez odmawianie godziny czytań z liturgii godzin, przez dzielenie się Ewangelią lub inną formę wspólnotowego czytania Biblii.

6. Pogłębianie wiedzy religijnej

Bardzo się poleca stałe pogłębianie wiedzy religijnej przez studium pism Ojców Kościoła i świętych, dokumentów magisterium Kościoła, materiałów Ruchu Światło – Życie, prasy i innej literatury religijnej. Poleca się udział w kursach pogłębienia wiedzy teologicznej i różnych studiach dostępnych dla świeckich.

7. Sakrament Pojednania

Dla należytego rozwoju życia wewnętrznego i radosnego przeżywania wolności Dzieci Bożych w Chrystusie, należy jak najczęściej korzystać w wierze z daru odpuszczenia grzechów, czy to przez praktykę żalu doskonałego, czy też przez przyjmowanie sakramentu pojednania.

8. Nowa kultura i nowy styl życia

Jako wyraz nowej kultury i nowego stylu życia proponowanego przez cały Ruch Światło – Życie, szczególnie wobec młodzieży, która w tym względzie szuka wzoru u swoich wychowawców i w całej Diakonii członkowie Diakonii Ruchu Światło-Życie podejmują zachowanie całkowitej abstynencji od alkoholu i tytoniu. Jest to również wyraz poczucia odpowiedzialności wobec braci zagrożonych nałogami oraz miłości sprawdzającej się w gotowości składania dobrowolnych ofiar.

9. Dobra materialne

Dysponując dobrami materialnymi w duchu ewangelicznego ubóstwa i troszcząc się o skromny i prosty styl życia, członkowie Diakonii Ruchu Światło-Życie chętnie dzielą się tym, co posiadają z potrzebującymi i posługują się tym do celów apostolskich, partycypując stosownie do swoich możliwości w potrzebach materialnych Ruchu Światło – Życie.

10. Oaza rekolekcyjna

Przyjmując z wdzięcznością wraz z całym Ruchem Światło – Życie tzw. oazę rekolekcyjną, jako specyficzny dla Ruchu charyzmat spotkania, członkowie Diakonii Ruchu Światło-Życie starają się przynajmniej raz w roku uczestniczyć w jakiejś oazie piętnastodniowej lub czterodniowej, bądź dla uzupełnienia własnej formacji, jeżeli chodzi o nowe typy oaz, bądź podejmując w oazach różnego rodzaju diakonię.

11. Charyzmat spotkania

Ponadto członkowie Diakonii pielęgnują charyzmat spotkania przez regularne uczestnictwo w dniach wspólnoty swojego rejonu oraz, od czasu do czasu, w oazach modlitwy.

12. Spotkania zespołu diakonii

Podstawową formą zaangażowania się członków Diakonii Ruchu Światło-Życie jest uczestnictwo w regularnych spotkaniach zespołu diakonii, w skład którego ktoś wchodzi. Na program tych spotkań składa się modlitwa, dzielenie się Słowem Bożym, element formacyjny według programu tzw. formacji permanentnej, sprawozdanie z zadań wykonanych w zakresie właściwej każdemu diakonii oraz ustalanie zadań. Regularne odbywanie tego rodzaju spotkań, gdzie w atmosferze modlitwy, w konfrontacji ze Słowem Bożym i kolegialnie podejmuje się odpowiedzialność za różne odcinki życia i działania Diakonii Ruchu Światło-Życie – jest podstawowym warunkiem i zarazem wyrazem żywotności Stowarzyszenia i jego wierności wobec Chrystusa i Jego Ducha.

Wymagania życia wewnętrznego i wspólnotowego są punktem odniesienia do pracy wewnętrznej, podejmowanej z pragnieniem coraz głębszej motywacji miłości Boga i bliźniego; mogą pomóc w osobistym rachunku sumienia, ale nie są przeznaczone do egzekwowania wobec innych. Dostrzegane niedomagania winny być powodem głębszej modlitwy za siebie i innych o dar życia według tych wskazań oraz prowadzić do pokornej, braterskiej pomocy „słabszemu”, w gotowości niesienia jego brzemion.

Wspólnota parafialna Kręgu Domowego Kościoła.

W naszej parafii Farnej mamy jeden krąg, a w nim pięć małżeństw. Za tę wspólnotę odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ona odpowiedzialna za całą animację, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych. Nad całością tej wspólnoty czuwa duszpasterz. Ruch Światło-Życie obejmuje ludzi różnego wieku i powołania. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla Niego i z miłości do Niego, aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim codziennym życiu. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach.

Program formacyjny DK kształtowany jest w oparciu o materiały formacyjne Ruchu Światło-Życie i Equipes Notre-Dame, dokumenty Soboru Watykańskiego II i II Synodu Plenarnego oraz aktualne nauczanie Kościoła. Podstawowa praca formacyjna przebiega według podręczników: „Domowy Kościół. I rok pracy” i „Domowy Kościół. II rok pracy”, z których pierwszy wprowadza stopniowo poszczególne zobowiązania, drugi podaje dalszą formację pogłębiającą duchowość małżeńską. Okres ten trwa od dwóch do czterech lat, w zależności od rozwoju duchowego małżeństw kręgu. Po tym okresie realizowana jest dalsza formacja systematyczna poprzez ciągłe pogłębianie formacji podstawowej; dobór nowych tematów według materiałów proponowanych przez centralną diakonię DK oraz według własnego zapotrzebowania. Praca w kręgach jest pogłębiona poprzez rekolekcje w ciągu roku i w czasie wakacji. Rekolekcje 15-dniowe (tzw. oaza) I, II i III stopnia przeznaczone są dla małżonków wraz z dziećmi. Dla budowania jedności całego Ruchu rodziny DK uczestniczą w dniach wspólnoty Ruchu Światło-Życie.

Serdecznie zapraszamy kolejne rodziny do wspólnoty Domowego Kościoła. Mamy nadzieję, że dzięki comiesięcznym spotkaniom, możliwości skorzystania z rekolekcji wakacyjnych i śródrocznych możemy bardziej zbliżyć się do Boga i jednocześnie pogłębiać nasze więzi rodzinne i małżeńskie.

Przebieg spotkania:

1. Dzielenie się życiem (wydarzeniami, radościami, troskami itp.) podczas symbolicznego posiłku,

2. Modlitwa: dzielenie się Słowem Bożym, „dziesiątek” różańca

3. Formacja: dzielenie się w atmosferze modlitwy realizacją zobowiązań (modlitwa małżeńska, rodzinna, dialog małżeński, rozważanie Pisma Świętego, itp.), omówienie wybranego tematu.

Parafialny oddział Akcji Katolickiej

3 marca 2017

W sierpniu 1995 r. ks. Krzysztof Szczygielski, Maria Karaś, Stanisław Brzuzan i Jan Piotrowski za aprobatą ks. prałata Józefa Wójcika poczynili pierwsze starania zmierzające do utworzenia Akcji Katolickiej przy Leżajskiej Farze. W listopadzie tegoż roku Jan Piotrowski i Salomea Sołek wzięli udział w trzydniowych rekolekcjach formacyjnych w Jarosławiu, dotyczących istotnych zagadnień związanych z działalnością Akcji Katolickiej. W tym samym roku duszpasterskim w Leżajsku odbył się dekanalny dzień skupienia. Poruszano wówczas zagadnienia dotyczące roli i miejsca Akcji Katolickiej w Kościele i w parafii. Owocem tego dnia było podpisanie trzydziestu deklaracji przystąpienia do Stowarzyszenia.
16 czerwca 1996 r. wybrano tymczasowy zarząd. Prezesem ustanowiono Jana Piotrowskiego, sekretarzem – Zofię Kwapień i Jerzego Pietruskiego, skarbnikiem – Leszka Sołka; zaś Stanisława Karcińskiego i Mariana Miłoboga wytypowano na uczestników szkolenia formacyjnego.
Rok 1996/1997 był czasem intensywnej pracy formacyjnej i gorliwej działalności członków tej grupy, która została zauważona i pozytywnie oceniona przez diecezjalnego asystenta Akcji Katolickiej, ks. prałata Józefa Niżnika.

Dekretem z dnia 6 grudnia 1997 r. J. E. Ks. Arcybiskup Józef Michalik, Metropolita Przemyski, powołał Parafialny Odział Akcji Katolickiej w parafii Leżajsk-Fara (POAK Fara) i mianował: ks. prof. dr hab. Władysława Głowę – parafialnym asystentem Akcji Katolickiej, Jana Piotrowskiego – prezesem, oraz członkami: Józefę Folusiewicz, Michała Folusiewicza, Jarosławę Gdula, Stanisława Karcińskiego, Marię Karaś, Helenę Kocieł, Zofię Kwapień, Euzebię Majewską, Irenę Majkut, Mariana Miłoboga, Eulalię Motor, Joannę Leniart, Władysławę Pietruską, Jerzego Pietruskiego, Jana Piotrowskiego, Leszka Sołka, Salomeę Sołek, Janinę Sajdyk, Marię Sarzyńską, Władysława Więcława.

26 czerwca 2005 r. nastąpiła w parafii farnej zmiana proboszcza. Na miejsce ks. prałata Władysława Głowy ks. Arcybiskup Józef Michalik zamianował ks. Ryszarda Królickiego. Odtąd asystentem kościelnym POAK w parafii Leżajsk Fara jest nowomianowany proboszcz.

Od 27 sierpnia 2011 roku asystentem POAK w Leżajsku jest ks. prał. Marek Cisek – proboszcz parafii.

Działalność POAK Leżajsk-Fara:

w każdy czwartek trzeci miesiąca systematycznie odbywają się spotkania formacyjne z udziałem księdza asystenta. Rozpoczynają się kwadransem ewangelicznym, a następnie w każdym roku duszpasterskim Stowarzyszenie kieruje się diecezjalnymi wytycznymi co do formacji Akcji Katolickiej;
w każdy pierwszy czwartek miesiąca POAK w ramach spotkania modlitewnego przewodniczy adoracji Najświętszego Sakramentu (godz. 19.00 – 20.00) prosząc o dobre powołania kapłańskie i zakonne oraz ofiarując modlitwę za kapłanów, szczególnie pracujących w parafii;
w każdy piątek po ostatniej Mszy św. rano (ok. godz. 8.00) POAK prowadzi Drogę Krzyżową adorując Najświętszy Sakrament;
w każdy wtorek od godz. 17.30 modlitwą różańcową otaczamy bieżące sprawy parafii;
w okresie Wielkiego Postu we współpracy z POAK Klasztoru organizujemy Drogę Krzyżową ulicami Leżajska;
w Święto Podwyższenia Krzyża Pańskiego (14 września) organizujemy Drogę Krzyżową ulicami tej części miasta, która należy do parafii farnej;
w Uroczystość Chrystusa Króla (Patronalne Święto Akcji Katolickiej) organizujemy Drogę Krzyżową, w intencji zmarłych parafian, na cmentarz w Leżajsku;
przygotowujemy ołtarz procesji Bożego Ciała w centrum miasta przy Miejskim Domu Kultury;
animujemy liturgię Mszy św. uroczystości parafialnych;
pomagamy księdzu proboszczowi w kolportażu prasy katolickiej;
współpracując z innymi grupami parafialnymi zbieramy ofiary do puszek, przeznaczone na cele charytatywne i misyjne;
organizujemy spotkania opłatkowe dla członków grup parafialnych i osób niezaangażowanych.

Strona w budowie …

3 marca 2017

Zapraszamy wkrótce …

Strona w budowie

3 marca 2017

Zapraszamy wkrótce …

Rekolekcje parafialne

27 lutego 2017

Wszystkich parafian zachęcamy do pogłębionej refleksji nad naszym osobistym przeżywaniem tego wyjątkowego czasu jakim jest Wielki Post i związanego z nim czasu rekolekcji. Daje się zauważyć, że przez ostatnie lata, dla większości, rekolekcje stają się czymś niepotrzebnym, rezygnujemy więc z czasu, w którym rzeczywiście moglibyśmy się na chwilę zatrzymać, wiele spraw przemyśleć czy na nowo poukładać. Dla wielu Wielki Post to tylko Wielki Tydzień, może jeszcze odprawiona w ostatniej chwili spowiedź i to wszystko. Nie zmarnujmy po raz kolejny tej wyjątkowej szansy. Tak więc już dziś, dobrze zaplanujmy najbliższy tydzień aby skorzystać z tego wyjątkowego czasu łaski.
Czytaj dalej … „Rekolekcje parafialne”

VIII Niedziela zwykła (26.02.2017 r.)

26 lutego 2017

Dziś zapraszamy jeszcze na nabożeństwo eucharystyczne z koronką do Bożego Miłosierdzia o godz. 17.30.
Dziś rozpoczyna się także Tydzień Trzeźwości a od Środy Popielcowej do I Niedzieli Wielkiego Postu wypadają kwartalne Dni Modlitw o ducha pokuty. Zachęcamy do dobrych i jakże potrzebnych abstynenckich postanowień, zwłaszcza na czas Wielkiego Postu.
W tym tygodniu 1 marca, przypada Środa Popielcowa a wraz z nią rozpoczynamy 40 – dniowy okres Wielkiego Postu, w którym poprzez modlitwę, pokutę i czynną miłość bliźniego będziemy przygotowywać się do Świąt Wielkanocnych.
W Środę Popielcową Msze św. połączone z obrzędem posypania głów popiołem będą odprawione rano o godz. 30, 7.00, 8.30 i 10.00 a popołudniu o godz. 16.00 i 18.00. W Środę Popielcową rozpoczniemy także nasze doroczne rekolekcje wielkopostne, które pomogą nam dobrze przeżyć czas Wielkiego Postu i przygotować się do Świąt Wielkanocnych. Rekolekcje będzie nam głosił ks. dr Albert Warso, kapłan Diecezji Radomskiej, pracujący obecnie w Watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Szczegółowy program rekolekcji jest wywieszony w gablocie, na stronie internetowej oraz jest wydrukowany w najnowszym numerze Siewcy.
W związku z rekolekcjami, we czwartek, piątek i sobotę nie będzie Mszy św. o godz. 7.30 a w zamian będzie Msza św. z nauką rekolekcyjna o godz. 8.00. Dlatego też intencje mszalne przyjęte na te dni na godz. 7.30, będą odprawione o godz. 8.00.
W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły jakościowy i ilościowy.
W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i I sobota miesiąca Spowiedź w piątek rano i popołudniu wg programu rekolekcji.
W piątek o godz. 8.00 w ramach rekolekcji parafialnych specjalna droga krzyżowa i Msza św. w intencji chorych. Prosimy rodziny osób starszych i chorych lub sąsiadów aby umożliwić im w miarę możliwości uczestnictwo w tym nabożeństwie. Po tym nabożeństwie odwiedziny chorych w domach z Komunią św.
Wszystkich parafian zachęcamy do pogłębionej refleksji nad naszym osobistym przeżywaniem tego wyjątkowego czasu jakim jest Wielki Post i związanego z nim czasu rekolekcji. Daje się zauważyć, że przez ostatnie lata, dla większości, rekolekcje stają się czymś niepotrzebnym, rezygnujemy więc z czasu, w którym rzeczywiście moglibyśmy się na chwilę zatrzymać, wiele spraw przemyśleć czy na nowo poukładać. Dla wielu Wielki Post to tylko Wielki Tydzień, może jeszcze odprawiona w ostatniej chwili spowiedź i to wszystko. Nie zmarnujmy po raz kolejny tej wyjątkowej szansy. Tak więc już dziś, dobrze zaplanujmy najbliższy tydzień aby skorzystać z tego wyjątkowego czasu łaski.
W sobotę przypada w liturgii święto św. Kazimierza Królewicza.
Nabożeństwo Drogi Krzyżowej będziemy odprawiać w każdy piątek rano o godz.00, popołudniu o godz.16.00 a następnie, o godz. 17.30. i 20.00. Droga Krzyżowa o godz. 20.00 będzie tradycyjnie prowadzona przez naszą młodzież.
W sobotę na godz. 17.00 zapraszamy na kolejne nabożeństwo I soboty, wynagradzające Niepokalanemu Sercu NMP, połączone z modlitwą różańcową.
W niedziele zaś Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym o godz.17.00 w obu kościołach.
Także w niedzielę przypada dzień imienin naszego wikariusza Wacława Zygarowicza a za tydzień w niedzielę 12 marca, dzień imienin ks. Grzegorza Sochy. Z tej okazji pamiętajmy o Nich w naszych modlitwach.
Szczególnie polecamy dziś nowy numer naszej Parafialnej Gazetki Siewca, którą można odebrać przed kościołem z rąk ministrantów.
W Siewcy do nabycia prasa i publikacje katolickie.

Intencje zbiorowe:

Za śp. Stefanię Wań – intencja od Sióstr Służebniczek z Prowincji Przemyskiej – poniedziałek i czwartek, godz. 6.30.
Za śp. Marię Majder – intencja od koleżanek i kolegów z Gimnazjum Miejskiego w Leżajsku – poniedziałek, godz. 7.30.
Za śp. Eugeniusza Mendyka – intencja od pracowników sklepu Supermarket nr 1 – środa, godz, 7.00, od pracowników sklepu nr 12 – czwartek, godz. 18.00 i od pracowników sklepu Supermarket nr 4 – niedziela, godz. 16.00.
W intencji nowennowych próśb i podziękowań do MB Pocieszenia – środa, godz. 18.00.
Msze św. gregoriańskie za śp. Mariannę Waliłko, początek – czwartek, godz. 6.30.
Msze św. gregoriańskie za śp. Henryka Zacharę, początek – czwartek, godz. 7.00.
Z intencji Straży Honorowej NSPJ – piątek, godz. 18.00.
Z intencji Bractwa Szkaplerza Świętego – sobota, godz. 18.00.
W intencji ks. Wacława z okazji imienin – od Straży Honorowej NSPJ – niedziela, godz. 11.30.
Z Róży św. Kazimierza – niedziela, godz. 10.00 w MK.

Duszpasterstwo Nauczycieli

Strona w budowie …

MODLITWA ZA ZMARŁYCH NAUCZYCIELI

,,PAMIĘTAJĄC O ZMARŁYCH”

MODLITWA ZA ZMARŁYCH NAUCZYCIELI W PARAFII pw. ŚWIĘTEJ TRÓJCY – FARA W LEŻAJSKU

Nauczycieli i uczniów z Leżajska i okolic zapraszamy na wspólne nabożeństwo wypominkowe w intencji zmarłych dyrektorów, nauczycieli, wychowawców i pracowników oświaty, w czwartek, 26 listopada 2015 roku do Parafii pw. Świętej Trójcy – Fara w Leżajsku.

Ø 17.30 – Wypominki
Ø 18.00 – Msza Święta
Ø Po Mszy Świętej, spotkanie dla nauczycieli na plebani.

Zapraszamy!

ZAPROSZENIE…

Z okazji Dnia Edukacji Narodowej w dniu 14 października o godz. 18.00 w kościele pw. Św. Trójcy – Fara w Leżajsku będzie celebrowana Msza Święta w intencji Nauczycieli, Wychowawców i Pracowników Oświaty. Zapraszam bardzo serdecznie na wspólną modlitwę wszystkich nauczycieli oraz dzieci, młodzież i rodziców z Rejonu Leżajska.

DUSZPASTERZ NAUCZYCIELI

REJONU LEŻAJSK

Ks. Dariusz Wojnar

Nowy opiekun Duszpasterstwa Nauczycieli

Od 4 września 2015 roku nowym opiekunem Duszpasterstwa Nauczycieli został – Ks. Dariusz Wojnar – katecheta w LO w Leżajsku.

Modlitwa za nauczycieli i wychowawców

Spotkanie Duszpasterstwa Nauczycieli

Duszpasterstwo Nauczycieli i Wychowawców parafii farnej w Leżajsku serdecznie zaprasza na wspólną modlitwę różańcową, w środę 15 października o godzinie 17.30 w Kościele Z okazji Dnia Edukacji Narodowej będziemy się modlić w intencji polskiej oświaty, szczególnie polecając leżajskich nauczycieli. Po Mszy świętej zapraszamy na plebanie na krótkie spotkanie z nowym opiekunem Duszpasterstwa – ks. Piotrem Zawadzkim – katechetą w Gimnazjum Miejskim w Leżajsku.

O mediach do nauczycieli (2012.03.14)

14 marca 2012 roku odbyło się kolejne już spotkanie w ramach Duszpasterstwa Nauczycieli szkół leżajskich.

Na to spotkanie zaproszony został ks. Krzysztof Rzepka – dyrektor Radia Fara.

Temat jego wykładu był następujący: „Media – informacja czy manipulacja?”.

Ks. K. Rzepka w sposób bardzo profesjonalny i ciekawy przedstawił zagadnienia z zakresu manipulacji stosowanej w mass mediach. Na ile media starają się wpływać na nasze decyzje, kształtować nasze postawy i czy możemy wierzyć przekazywanym treściom, sposobom ich podawania oraz dobrym intencjom nadawców?

Przedstawił m.in. środki manipulacji, którymi są:

– kreowanie wroga lub kozła ofiarnego;
– oddziaływanie na emocje;
– inscenizacja;
– powtarzalność;
– dezinformacja;
– kolejność przedstawiania;
– opóźnienie przekazu;
– natychmiastowość;
– milczenie;
– rewelacyjność;
– sensacyjność;
– brak segregacji;
– wzajemność;
– tendencyjność;
– wirtualizm;
– psychomanipulacje.

Jak się bronić?

Po pierwsze:    Demaskować. Odkłamywać rzeczywistość. Obnażać nadużycia. Reagować.
Po drugie:        Wiedzieć. Prawdziwie, rzetelnie, więcej. Wyciągać wnioski. MYŚLEĆ!
Po trzecie:       Wychowywać. Kształtować postawy odpowiedzialne i twórcze. Pielęgnować historię i tradycję. Formować liderów i elity.

Naszym zadaniem jako nauczycieli jest wskazać dzieciom i młodzieży zagrożenia płynące ze strony mediów i nauczyć ich myśleć, wartościować, patrzeć krytycznie i wybierać.

Danuta Drążek

In vitro – szansa czy zagrożenie

Duszpasterstwo nauczycieli i wychowawców zaprasza na spotkanie, które odbędzie się 17 lutego 2011r. (czwartek) w sali na plebanii parafii farnej w Leżajsku. Tematem spotkanie będzie sztuczne zapłodnienie in vitro – szansa czy zagrożenie.

Adwentowe spotkanie nauczycieli

Adwentowe spotkanie Nauczycieli odbyło się 20 grudnia 2010 r. o godz. 16.00 w budynku plebanii przy parafii farnej w Leżajsku. Po uroczystyn odczytaniu fragmentu Ewangelii opisującym narodzenie Jezusa Chrystusa wszyscy zgromadzeni podzielili się opłatkiem, składając sobie świąteczne życzenia.
Gościem spotkanie był ks. prał. Marek Pieńkowski, dyrektor Ośrodka Kultury i Formacji Chrześcijańskiej w Jarosławiu, który zachęcił do czytania Pisma Świętego. Bardzo ważną sprawą w życiu każdego chrześcijanina jest dobra znajomość Bożego Słowa. Jednak nie wolno nam pozostać tylko na wiedzy, Pismo Święte jest Księgą życia, dlatego trzeba nam nieustannie to Słowo rozważać, modlić się Nim.

Pamiętając o zmarłych

Pamięć o zmarłych dyrektorach, nauczycielach, wychowawcach i pracownikach oświaty oraz duch wdzięczności za ich życie zdominowały listopadowe spotkanie nauczycieli rejonu leżajskiego. Podczas Mszy świętej oraz nabożeństwa wypominkowego prosiliśmy dla naszych zmarłych kolegów i koleżanek o miłosierdzie Boże i radość wieczną. Podczas spotkania omówione zostało zagadnienie czyśćca oraz pomocy duszom czyśćcowym.
Spotkanie odbyło się 18.11.2010r.

Różaniec z nauczycielami

W czwartek 21.10.2010r kościele parafialnym p.w. Świętej Trójcy w Leżajsku zgromadzili się na wspólną modlitwę nauczyciele, wychowawcy i pracownicy związani z oświatą. Spotkanie modlitewne rozpoczęło się nabożeństwem różańcowym prowadzonym przez nauczycieli. Centrum modlitwy stanowiła Eucharystia, w której wypraszaliśmy dar odwagi w dawaniu świadectwa wiary i miłości do Chrystusa dla nauczyclieli. Po Eucharystii odbyło się spotkanie, którego głównym tematem było „Życie i praca naukowa ks prał. prof. dr. hab. Michała HELLERA” – sławnego filozofa, teologa i kosmologa pochodzącego z Tarnowa. Czytaj dalej … „Różaniec z nauczycielami”

Jan Paweł II Łowicz 14.06.1999