Do dzisiejszego dnia, jako wspólnota parafialna przygotowywaliśmy sie od kilku miesięcy. Wczesnym rankiem, długo oczekiwany samochód pojawił się na placu przed plebanią. Przyjechał Ksiądz Arcybiskup, aby rozpocząć WIZYTACJĘ KANONICZNĄ, czyli, jak to zaznaczył Ksiądz proboszcz w ogłoszeniach „spojrzeć na naszą parafię gospodarskim wzrokiem”. Ale, co to takiego jest, ta wizytacja kanoniczna? Wizytacja biskupia w diecezjach należy do bardzo starożytnych praktyk, a jej potrzebę oficjalnie wyeksponował Sobór Trydencki (1545-1563), zobowiązując biskupa do osobistego działania. Obowiązek wizytacji przynajmniej co pięć lat polecił prawodawca w poprzednim kodeksie z 1917 r. Termin wizytacja kanoniczna jest ściśle powiązany z uprawnieniami i zobowiązaniami urzędu biskupa diecezjalnego, którego prawodawca postrzega jako pasterza własnego Kościoła partykularnego, integrującego powierzoną jemu cząstkę Ludu Bożego przez nauczanie, sprawowanie kultu Bożego oraz realizację posługi rządzenia (kan.375 KPK).
Instytucja wizytacji kanonicznej została wpisana przez prawodawcę kościelnego do ścisłych obowiązków biskupa diecezjalnego, w myśl których został on zobowiązany do wizytowania każdego roku swojej diecezji, tak w całości lub w części, aby przynajmniej w ciągu pięciu lat zwizytował wszystkie parafie, a więc całą diecezję (kan. 396§1). Warto zauważyć, że biskup diecezjalny ten prawny obowiązek może wykonać osobiście, może skorzystać z posługi biskupa pomocniczego, który jest wikariuszem generalnym lub biskupim, a także może zlecić ten obowiązek wybranemu kapłanowi (kan. 396§1).
My, dostąpiliśmy zaszczytu osobistego spotkania z naszym Metropolitą. Przed kościołem ksiądz proboszcz powitał Ksiedza Arcybiskupa, podał do ucałowania krzyż. Później było pokropienie wiernych wodą świeconą i wejście do środka naszej świątyni. Krótka modlitwa przed ołtarzem i powitanie dzieci i przedstawicieli Rady Parafialnej. Słów powitania i przedstawienia parafii dokonał również Ksiądz Proboszcz Marek Cisek. Ksiądz Arcybiskup uczestniczył we wszystkich Mszach Świętych, głosił Słowo Boże i spotkał się z grupami, ruchami, stowarzyszeniami i wszystkimi wiernymi parafii Świętej Trójcy w Leżajsku, których krótką charakterystykę podczas Mszy Świętej o 7.00 przedstawiła p. Lucyna Grochmalicka – Kopeć. Pasterz Kościoła Przemyskiego przewodniczył uroczystej Sumie, podczas której udzielił sakramentu bierzmowania 62 młodym parafianom.
Ojciec Święty Jan Paweł II w posynodalnej Adhortacji Apostolskiej „Pastores gregis” docenił wielką wagą wizyty pasterskiej nazywając ją „autentycznym czasem łaski i szczególnego, a nawet jedynego w swoim rodzaju momentu w zakresie spotkania i dialogu Biskupa z wiernymi”. Wizytacja pasterska jest jakby duszą biskupiego posługiwania i rozszerzeniem duchowej obecności biskupa pomiędzy wiernymi.
Dzisiaj był pierwszy dzień wizytacji Ksiedza Arcybiskupa. Drugim dniem szczególnej obecności wśród nas bedzie poniedziałek – 30 października, kiedy to, Ksiądz Arcybiskup spotka sie z chorymi, z rodzicami osób powołanych do kapłaństwa i życia zakonnego. Bedzie również Msza Świeta dla maturzystów i spotkanie z dyrektorami i gronem pedagogicznym naszych leżajskich szkół. Będzie też spotkanie z dziećmi i Siostrami Służebniczkami w przedszkolu.
Papież w wyżej cytowanym dokumencie dodaje, że Biskup „podczas swojej wizyty pasterskiej w parafii, pozostawiwszy zagadnienia o charakterze administracyjnym innym delegatom, powinien w szczególny sposób zatroszczyć się o spotkania osobiste, poczynając od proboszcza i innych kapłanów. To właśnie w takich chwilach najbardziej zbliża się do swojego ludu w sprawowaniu posługi słowa, uświęcania i pasterskiego przewodzenia, wchodząc w bardziej bezpośredni kontakt z niepokojami i troskami, radościami i oczekiwaniami ludzi, mogąc ofiarować każdemu słowo nadziei. Biskup powinien wówczas nawiązywać bezpośredni kontakt przede wszystkim z osobami najuboższymi, starszymi i chorymi. Przeprowadzona w ten sposób wizyta pasterska objawia się w swojej prawdziwej istocie, czyli jako znak obecności Pana, który odwiedza swój lud, przynosząc mu pokój” (Pastores gregis, nr 46”).
Ksieże Arcybiskupie Adamie, dziekujemy za dzisiejszy dzień. Mamy nadzieję, ze czujesz sie w naszej parafii dobrze. Zapewniamy o naszej modlitwie i prosimy o Twoje pasterskie błogosławieństwo.