Aktualności

Dzień dziewiąty

Dzisiejszy dzień przeżyliśmy w drodze. Rozpoczęliśmy go oczywiście Eucharystią o 8.30 – tylko po polsku. Dołączyło się do nas kilka osób z Francji i Kolumbii. O 9.00 był planowany odjazd, ale plany to jedno a rzeczywistość to drugie. Przyszli wolontariusze i po raz kolejny przeżywaliśmy rozłąkę wśród uścisków i łez. Odjazd opóźnił się o ponad pół godziny. Zaraz po odjeździe z La Arena odmówiliśmy różaniec za nasze panamskie rodziny i tych, którzy nam ofiarowali swoje serca  i pomogli przeżywać minione dni. Podróż do stolicy Panamy trwała prawie pięć godzin. To i tak dobrze. Nasi przyjaciele z Meksyku i Australii po trzykrotnej awarii busa, dotarli po ponad 10 godzinach. Do stolicy Panamy na spotkanie z Papieżem jedzie młodzież z La Arena więc mamy nadzieję, się jeszcze zobaczymy. Bus przywiózł nas pod sam kościół, w którym była recepcja. Od razu nas serdecznie przywitała młodzież i organizatorzy. Przeniesiono nam pakiety uczestnika: plecak, niebieska koszulka, bilety żywieniowe na każdy dzień, bilet na darmowe przejazdy metrem i autobusami, przewodnik, modlitewnik, mapa z liniami metra i busów, czapka, identyfikator, mapa oraz karta SIM, by móc dzwonić do siebie. Zaraz też przyszły po nas „nowe rodziny”, u których będziemy mieszkać przez najbliższe dni.. Chyba każdy z naszej grupy mieszka w „luksusowych warunkach”. Niektóre rodziny zabrały swoich gości na kolację a potem oglądanie pięknej panoramy Panamy w nocy. Widokami można było się naprawdę zachwycić. Jak nie dziękować Tobie, dobry Boże za tyle łask i dobroci od ludzi – Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Szczęść Boże wszystkim.
Ks. Grzegorz i młodzież.

Dzień ósmy

Ostatni dzień w Parafii La Arena. Myśleliśmy, że parada wszystkich świętych to szczyt wszystkiego, co mogliśmy tutaj zobaczyć. Kto tak pomyślał, pomylił się bardzo. Dzień Pański rozpoczęliśmy od modlitwy różańcowej. Młodzi z poszczególnych krajów odmawiali po jednym dziesiątku przeplatanym śpiewem po polsku, angielsku i hiszpańsku. Wszyscy po modlitwie udali się w stronę miejscowej biblioteki, by na jej zewnętrznej ścianie malować mapę świata i flagi krajów, z który młodzi tutaj przybyli. Każdy na pamiątkę odbił swoją dłoń w wolnym miejscu. Ma to być pamiątka naszego pobytu wśród tutejszej ludności i podziękowanie za przeogromną gościnność. Po obiedzie udaliśmy się do rodzin. Tak naprawdę był to jedyny czas, kiedy można było z nimi pobyć i porozmawiać. Rodziny zabierały nas  w różne ciekawe miejsca. O 16.00 mieliśmy się razem spotkać a o 17.00 miała być Msza święta. Na spotkanie o 16.00 wszyscy zaczęli przychodzić przebrani w tutejsze stroje. Na miejscu czekały już dwa wielkie woły, które ciągnęły ogromny wóz. Nie wiemy do czego ten „pojazd” tak naprawdę służył. Po wspólnych zdjęciach, ruszyła procesja po ulicach miasteczka, a Msza rozpoczęła się dopiero o 18.30 i trwała prawie do 21.00.

Na zakończenie Eucharystii każda grupa dziękował księdzu proboszczowi, parafianom i wolontariuszom za wielkie dobro, jakie w tych dniach było naszym udziałem; za otwarte dla nas serca, za doskonałą organizację, bo niczego nam tutaj nie brakowało. Dziękowaliśmy wolontariuszom, że byli dla nas w te dni aniołami stróżami. Było wiele momentów wzruszeń. Sam proboszcz dziękując pielgrzymom i kapłanom za wspólnotę braterską ocierał łzy i dłuższą chwilę słowa nie mógł przemówić. W tym czasie cały kościół wspierał go gromkimi brawami. Po Eucharystii rodziny zabrały pielgrzymów na kolację. Naprawdę był to nasz drugi dom w tych dniach. Bogu niech będą dzięki za ten błogosławiony tydzień w La Arena.

Szczęść Boże wszystkim, którzy z nami przeżywają te wspaniałe dla nas dni.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień siódmy

Tydzień mija odkąd wyruszyliśmy z Leżajska. Straciliśmy tutaj właściwie poczucie czasu. Tutaj nikt się nie śpieszy. Jesteśmy umówieni na godzinę 7.00 w kościele a wszystko rozpoczyna się 30-40 minut później.  Czy to Msza Święta czy odjazd busa, pół godziny to nie problem😀 Uwierzcie, że warto tutaj się wybrać. Wszyscy jesteśmy zadowoleni i dziękujemy dobremu Bogu za „podróż życia”. Myśleliśmy, że już dużo zobaczyliśmy, ale wczoraj była kumulacja wrażeń. Najpierw bardzo wczesne wstawanie na busa do Chitré, potem diecezjalna Eucharystia pod przewodnictwem arcybiskupa Panamy i naszych pasterzy: Prymasa Polski Wojciecha Polaka i abpa Marka Jędraszewskiego z Krakowa. Pod koniec Mszy krakowski biskup dziękował za spotkanie w Chitré wspominając spotkanie w Krakowie w 2016 roku. Polska młodzież ofiarowała diecezji piękny ornat. Zwieńczeniem eucharystycznego spotkania była adoracja Najświętszego Sakramentu. Posileni duchowo i po lokalnym śniadaniu ruszyliśmy w stronę miasta. Tutaj miała miejsce ogromna i przepiękna parada świętych. Każda parafia z diecezji lub szkoła nosząca imię świętego, szła w paradzie niosąc swojego patrona. Prawie wszystkie grupy przebrane w regionalne stroje, szły grając, śpiewając i tańcząc. To po prostu trzeba samemu zobaczyć. Nie da się wszystkiego opisać. Po paradzie wróciliśmy dosyć wcześnie do naszych domów, by chwilę odpocząć a wieczorem cała grupa spotkała się przed kościołem, by omówić czas odjazdu z parafii do stolicy na wydarzenia centralne. Później dołączyli się  do nas  Panamczycy, Meksykańczycy, Australijczycy i wspólnie śpiewaliśmy piosenki chwaląc Pana Boga. Młodzi z parafii La Arena mieli swoje uwielbienie w kaplicy Najświętszego Sakramentu. Kiedy uwielbiali Boga – płakali, kiedy przepraszali – płakali, kiedy dziękowali za to spotkanie młodych i spotkanych ludzi, to płakali jeszcze bardziej. Są wdzięczni Chrystusowi za tę lekcję miłości braterskiej.

Panie Boże bądź uwielbiony w drugim człowieku. Pozdrawiamy i dziękujemy,  że jesteście z nami.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień szósty

Koguty oswojone, latawce przestały buczeć…

To kolejny dzień w ramach Dni w Diecezji. Czujemy się jak w domu. Otwartość tutejszych ludzi jest cudowna. Do tego stopnia, że nikt domów na klucz nie zamyka, drzwi są zawsze otwarte. Ksiądz Proboszcz robi wszystko, by nam niczego nie brakowało i tak jest rzeczywiście. Śniadanie u rodzin, potem koło 10.00 przekąska na ciepło lub zimno, w południe lancz dwudaniowy, koło 16.00 jakiś chłodnik z owoców i kolacja u rodzin. Wszędzie dojeżdżamy busem i za nic nie musimy płacić. Ks. Proboszcz jest tutaj od 2 lat misjonarzem i pochodzi z sąsiedniej Kolumbii. Jesteśmy mu bardzo wdzięczni za taką gościnność i troskę o nas. Dzisiejsza Eucharystia była w kościele dojazdowym. Była to Msza wyjątkowa, bo głównie w języku polskim. Oczywiście język hiszpański też był w użyciu, bo wielu miejscowych na Msze świętą przyszło.
W homilii Ks.  Grzegorz wspomniał o tym, że wiele ludzi chodzi dotkniętych trądem. Nie jest to trąd fizyczny, ale duchowy. Jezus wyciąga swoją dłoń, aby naszego serca dotknąć i z niego uleczyć. Czy Mu pozwalamy na to?

Po Mszy świętej przekąsce pojechaliśmy posadzić 20 drzew. Była to odpowiedź na encyklikę papieża Franciszka Laudato Si, w której zachęca do troski o świat naturalny. Następnie przed lanczem przywitaliśmy nową grupę młodych a Afryki – Gwinei i Abisynii. Po południu odwiedziliśmy 3 miejsca, bardzo ciekawe. Pierwszym była wytwórnia butów że skóry. Tutaj każdy otrzymał jedną parę butów gratis.  Potem pojechaliśmy do piekarni. Można było coś z ciasta ułożyć i zobaczyć jak wygląda praca piekarzy. Młodzi zobaczyli co to kierat, ale nie zrozumieli do końca jego istoty. Trzecim miejscem było wytwórstwo glinianych rzeczy: dzbanków, wazonów, glinianych ptaszków. Wieczorem była dyskoteka. Każdy otrzymał na twarzy jakieś malowidła,  niektórzy kapelusz na głowę, okulary, krawat. Podczas zabawy bawiliśmy się na przemian przy muzyce z poszczególnych krajów.  Zabawa trwała tym razem do 23.00. Za to rano pobudka o 5.00😀 Piękna ta nasza wspólnota młodych. Bardzo chce się z nimi przebywać.

Pozdrawiamy wszystkich, ale tym razem szczególnie naszych Dobroczyńców. To dzięki Wam tutaj jesteśmy. Polecamy Was w modlitwie.
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień  piąty.

Jakby piania koguta było  za mało, doszedł od wczoraj nowy dźwięk. Głos dużego trzmiela. Jakby za uszami latał. Ale jak rozejrzeć się dookoła, to okazuje się, że to na wysokości 30 metrów buczą puszczone na wiatr latawce😀 Drugi dzień Dni w Diecezji za nami. Był bardzo piękny jak chodzi o pogodę, przeżycia duchowe i zabawę. Najpierw było spotkanie z Panem Jezusem na adoracji. Mogliśmy usłyszeć, że nie tylko Eucharystia jest językiem miłości, ale także spotkanie we wspólnocie wokół Najświętszego Sakramentu. Dziękujemy Bogu, że doświadczamy tego w tygodniu, w którym modlimy się o jedność chrześcijan. Nabożeństwo animowała grupa z Meksyku, ta sama melodia pieśni wykonywanej przez nich, została zaśpiewana w języku polskim przez naszą młodzież. Następny punkt, to praca w grupach. Tu mieliśmy za zadanie wykonać dekoracje z papieru, jakie wykonują miejscowi na różne okazje np. festyny parafialne. Bardzo przyjemna praca. Polecamy😀 wszystkim! Można w prosty sposób wykonać piękne plecionki. Później uczyliśmy się tańca „Zumba”. Po tańcu rozeszliśmy się do naszych domów, by się przebrać na Eucharystię. Dzisiaj tutejsi mieszkańcy mieli się ubrać w ich regionalne stroje. Bardzo piękne i kolorowe. Niektóre rodziny postanowiły ubrać swoich gości (czyli naszą leżajską młodzież) w te stroje. Gdy wszyscy pojawili się w kościele, mieliśmy cudowny widok. To piękno zewnętrzne przełożyło się na bogactwo duchowe przeżywanej przez nas Mszy Świętej. Podczas kazania ksiądz z Kolumbii mówił, że każdy może dla siebie z tego spotkania coś zabrać, czymś się ubogacić. Tak jak Maryja, która słyszała Boże słowo i była bogata w oczach Bożych. Nie ma różnicy kto ile ma lat. Każdy może stać się bogaty duchowo. Po Eucharystii wspólne zdjęcie i „święto narodów”, czyli każdy kraj miał zaprezentować coś od siebie. Tańczyliśmy wszyscy taniec zwany „belgijką”. Miejscowi ubrani w bogate stroje tańczyli na scenie a młodzież przed sceną. Całość zabawy (tzw. Fiesta) zakończyła się po 22.00. Nadal odczytujemy te piękne pozdrowienia, za które z serca dziękujemy.

Wszystkich ściskamy serdecznie i cieszymy się, że jesteście z nami.
ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA

Dzień czwarty.

Ach to poranne pianie kogutów… godzina 5.20. Pobudka.

Początek Dni w Diecezji Chitre rozpoczął się pięknym zawiązaniem wspólnoty. Dołączyli do nas młodzi z Kolumbii, Brazylii, Australii, Meksyku i Francji.  Wspaniale wprowadzili nas przez swój śpiew w te wydarzenia wiary młodzi miejscowego Kościoła. Poczuliśmy Bożego Ducha  w tej naszej międzynarodowej wspólnocie. Punktem kulminacyjnym dzisiejszego dnia była Eucharystia i słowo, które skierował do nas wszystkich ks. Proboszcz z parafii Matki Miłosierdzia. Mówił, że Maryja pomimo tego, że każdy z nas mówi w innym języku, to Ona, jako najlepsza Matka każdy ten język zna. Jest to język miłości, który jest zrozumiały przez każdego. Słowa te poruszyły głęboko nasze serca. Językiem łączącym wszystkich ludzi jest język miłości. Ks. Marek z Brzozowa zachęcił nas, byśmy dawali pozostałym młodym piękne świadectwo swojej wiary i radości. I tak też było w tym pierwszym dniu Dni w Diecezji. Po Mszy Świętej piękne dziękczynienie – śpiewem i tańcem. Przyciągnęło to  wielu miejscowych ludzi do kościoła. Cieszy nas, ze przyszła nie tylko młodzież. Nawet policjanci stali na końcu kościoła w drzwiach i patrzyli na nas tańczących przed Panem. Następnie poszliśmy na małe co nieco, czyli panamskie przekąski… Później wyjście na plac, gdzie znowu wśród ludzi posługujących się uniwersalnym językiem miłości było mnóstwo zabaw, tańca i śpiewu. To było niesamowite. Po południu poszliśmy oglądać tutejsze rzemiosło; piękne gliniane misy, talerze, kubki, i wiele innych pięknych rzeczy codziennego użytku. Można było sobie nawet coś kupić na pamiątkę. Pokusa była wielka… niektórzy nawet jej ulegli. Potem mieliśmy czas dla siebie. Ale czy tak do końca tak było? Chyba nie, bo był to czas na nawiązywanie relacji. Nie liczył się telefon, facebook, instagram, tylko drugi człowiek. Do każdego można było podejść i próbować porozmawiać. Nawet ks. Grzegorz dawał jakoś radę 😀 Ale to jeszcze nie koniec wrażeń, bowiem wraz z panamską młodzieżą wyruszyliśmy z pielgrzymką do Chitre na… KONCERT. Pielgrzymka rozpoczęła się modlitwą różańcową a potem śpiew i wielka radość. Panamczycy wychodzili ze swych domów i nas pozdrawiam a my ich. Ludzie wracający z pracy uchylali szyby w samochodach, by ujrzeć radość młodych na ulicach swego miasta. Na wielu smutnych twarzach pojawiał się na nasz widok szczery uśmiech.  Przechodząc przez miasteczko Chitre obok katedry,  zobaczyliśmy przez otwarte drzwi świątyni niesamowitą rzecz. Przy głównym ołtarzu stał wielki obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Dało się poczuć klimat pieszej pielgrzymki do Częstochowy. Niesamowite przeżycie. Niedaleko od kościoła czekali już na nas i na koncert wszystkie inne grupy. Wchodząc na plac przed scenę z flagą Polski zobaczyliśmy wśród kilkutysięcznej rzeszy ludzi pełno barw biało-czerwonych. Około 1000 Polaków. To robi naprawdę wrażenie. Kiedy zespół ewangelizacyjny nas witał, dało się usłyszeć, że jesteśmy najliczniejszą grupą poprzez raban jaki zrobiliśmy. Koncert nas zachwycił swoją choreografią oraz pięknym śpiewem. Wielu młodych również brało w nim udział. O 20.00 wróciliśmy zmęczeni, lecz bardzo szczęśliwi do naszych rodzin na kolację.

Dziękujemy wszystkim z tak wiele pozdrowień i dobrych słów na Facebooku.

Pamiętamy o Was w modlitwie
Ks. Grzegorz i młodzież.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA.

Dzień trzeci

Pianie kogutów było dobrym zwiastunem nowego dnia. Po śniadaniu u rodzin udaliśmy się do miejscowego parafialnego kościoła. Spotkania przy Słowie Bożym czyli Lectio Dvina przygotowały tutejsze siostry zakonne. Tematem przewodnim było hasło Światowych Dni Młodzieży; „Oto ja, służebnica Pańska,  niech mi się stanie według słowa Twego”. Mieliśmy pracę w grupach podczas, której najpierw rozważając a następnie przedstawiając na rysunkach, jak słowo Boże możemy zastosować w naszym życiu, domu, społeczności. W podsumowaniu każda grupa miała przedstawić wyniki pracy.  Po prezentacji było radosne uwielbienie Boga za dar spotkania.

Będąc w Polsce powiedziałbym, że wróciliśmy do rodzin  i „zjedliśmy obiad”. Będąc 10.000 km od ojczyzny muszę powiedzieć, że „zjedliśmy LUNCH”… a po nim szybko wyjechaliśmy na plażę, by móc po podróży odpocząć i zregenerować siły. A tam niespodzianka – spotkaliśmy na plaży grupę młodych z Brzozowa. Słońce świeciło bardzo mocno, więc z naszych polskich zapasów wyjęliśmy olejki do opalania. Dobrze, że razem z nami pojechali także Panamczycy, więc było bardzo radośnie. Wracając z plaży odwiedziliśmy piękny kościół w Los Santos. Po powrocie przygotowywaliśmy się  do Eucharystii, na którą zostały także zaproszone rodziny, u których mieszkamy. Eucharystią i modlitwą chcemy by im podziękować za przyjęcie nas do siebie. Po Mszy Świętej była radosna agapa, po której wróciliśmy na odpoczynek do domów. Program Dni w Diecezji rozpoczynamy program o 8.30. Wszystkich pozdrawiamy… SŁONECZNIE 😀

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

Dzień drugi.

Dla nas doba dzisiejszego dnia trwała 30 godzin. Wszystko przez zmianę strefy czasowej. Zegarki na ponad 2 tygodnie musieliśmy cofnąć o 6 godzin. Wcale to nie tak dużo… Pokonaliśmy samolotem ponad 10000 kilometrów. 12 godzin lotu. Po pakowaniu, po nieprzespanej nocy, weszliśmy na pokład samolotu trochę zniecierpliwieni. Start był bardzo łagodny, chociaż u osób lecących po raz pierwszy widać było lęk. Po tym jak samolotu osiągnął odpowiednią wysokość,  każdy otrzymał śniadanie: kanapkę i ciepłe naleśniki z jabłkami. Pycha… Lot upływał do południa w atmosferze snu. Nie było mocnych. Mieliśmy miejsca prawie wszyscy obok siebie. Zaraz po południu nastąpiło pianie koguta i wszyscy zaczęli się budzić. Weronika zabrała gitarę.  Rozpoczęliśmy radosne śpiewy i zabawy. Pielgrzymi z Sandomierza, Tarnowa, Warszawy chętnie się do nas dołączyli po kolei. Radości nie było końca. Pod wieczór każdy otrzymał po kanapce i oczekiwaliśmy na lądowanie. Też było bardzo spokojne. Dzięki Panie pilocie 🙂
Na lotnisku bardzo miła obsługa, pełno służb pilnujących porządku.  Zaraz po przejściu odprawy pojawili się wolontariusze, którzy nas powitali wielkim napisem Leżajsk- Przemyśl. Otrzymaliśmy od nich karty SIM do rozmów i internetu. Zaczęły się kontakty z rodzinami i znajomymi. Zaplanowaliśmy nasze walizki do busa i ruszyliśmy do diecezji Chitre – miejsca naszego pobytu.
Panama jest gorącym krajem. Dzisiaj było ponad 30 stopni. Trochę klimatyzacja mocno chodziła i musieliśmy coś na siebie założyć. Podróż z lotniska trwała jeszcze 5 godzin. Byliśmy już bardzo zmęczeni. Zmęczenie jednak ustąpiło, kiedy dotarliśmy do celu i powitała nas głośna orkiestra i radosne śpiewy. Młodzi podchodzili do nas i serdecznie nas witali ściskając bardzo, bardzo mocno. Potem była zabawa. Po kilku tańcach poznaliśmy rodziny, u których zamieszkaliśmy. Witali nas równie ciepło. Niektórzy z nas mieszkają po dwie osoby, pozostali sami. Był niepokój o barierę językową, ale kolacja u rodzin pokazała, że ta bariera jest to pokonania.

Dzisiaj o 6 koguty się chyba umówiły, bo zaczęły piać na potęgę. Z Bożej opieki mamy nowy dzień. Dziękujemy za wszelkie nadesłane pozdrowienia i życzenia. Pozdrawiamy naszych kapłanów,  siostry służebniczki i wszystkich parafian bardzo gorąco.

Z gorącej Panamy.
Ks. Grzegorz z młodzieżą.

ZDJĘCIA w zakładce GALERIA…

W niedzielę 13 stycznia po Mszy świętej wieczornej, zapraszamy wszystkich na Wieczór Uwielbienia z modlitwą dziękczynną za dar chrztu świętego oraz z symbolicznym obrzędem obmycia wodą z naszych win i oczyszczenia z grzechów. Nabożeństwu będzie towarzyszył śpiew kolęd w wykonaniu scholi pieszych i duchowych pielgrzymów na Jasną Górę. Nabożeństwo rozpocznie się po Mszy św. wieczornej około godz. 19.00.

Wszystkim Parafianom, Gościom i odwiedzającym naszą stronę parafialną – składamy najlepsze życzenia w Nowym Roku 2019. Niech Boże błogosławieństwo umacnia Was w dziękczynieniu za wszelkie otrzymane łaski przez wstawiennictwo Maryi, Matki Pocieszenia – Pani Leżajskiej. Tego Wam życzymy z całego serca.

Wasi duszpasterze

„A Słowo ciałem się stało
i zamieszkało między nami” (J 1, 14)

Kochani Parafianie,
Drodzy Dobroczyńcy naszej Parafii, wszyscy Goście

Razem z Maryją i Józefem, naśladując ich prostotę i pokorę, klękamy przed Słowem, które stało się Ciałem: Jezusem Chrystusem, naszym Zbawicielem. Pochylamy się w cichej adoracji nad wielką tajemnicą Wcielenia, które napełnia radością i pokojem każdego, kto przyjmuje Dziecię Jezus do swojego serca.

Niezgłębiony jest Bóg w swojej miłości! Oto przychodzi do nas wszystkich, choć na to nie zasługujemy, daje nam Siebie samego i zaprasza do życia wiecznego. W Święta Bożego Narodzenia doświadczymy Jego szczególnej obecności, ale wierzymy, że przychodzi On do nas nieustannie w Najświętszej Eucharystii. Pragnie tylko jednego: abyśmy Go przyjęli z największą miłością, na jaką potrafimy się zdobyć.

Przełamując wigilijny opłatek, życzymy Wam, Drodzy Parafianie leżajskiej Fary i nie tylko, aby Nowonarodzony Chrystus napełnił Wasze serca niezachwianą nadzieją, która pozwoli pokonać wszelkie trudności, silną wiarą, która rozjaśni nawet najbardziej mroczne dni i głęboką miłością, która w każdym człowieku potrafi dostrzec promyk dobra oraz zawsze jest gotowa przebaczyć.

Pragniemy podziękować wszystkim Dobroczyńcom, którzy troszczą się o parafialny Kościół  i o sprawy naszej Wspólnoty parafialnej. Niech Dziecię Jezus wynagrodzi Wam obfitymi łaskami za Wasze otwarte i hojne serce.

Wszystkim życzymy, aby Święta Bożego Narodzenia upłynęły w atmosferze miłości, radości i życzliwości w gronie najbliższych i przyjaciół. A błogosławieństwo Dziecięcia Jezus niech towarzyszy Wam przez cały Nowy 2019 Rok.

Z modlitwą i błogosławieństwem wasi duszpasterze:

ks. Marek Cisek
ks. Dariusz Wojnar
ks. Grzegorz Rogoz
ks. Grzegorz Socha
ks. Kamil Gniwek
ks. Piotr Zawadzki

W sobotę 22 grudnia będziemy przeżywać naszą spowiedź parafialną. Kapłani z dekanatu będą spowiadać w obu kościołach w godz: 9.00 – 12.00 (przerwa półgodzinna o godz. 10.30) i popołudniu 14.00 – 18.00. (przerwa półgodzinna o godz. 16.00). Nie zmarnujmy tej okazji aby pojednani z Bogiem i ludźmi zasiąść do wigilijnego stołu i nie odkładajmy spowiedzi na inny czas.

Początek Adwentu był już wyczuwalny. W Kościele pojawiał się powoli adwentowy wieniec. Dekoracja przy figurze Niepokalanej, przypominała o trwającej Nowennie przed Uroczystością Niepokalanego Poczęcia. W szkole trwające prace przy ustawieniu 300 krzeseł. Piękna dekoracja z hasłem: „Nabierzcie Ducha i podnieście głowy…” I trwająca od tygodni modlitwa o dobre przygotowanie i przeżycie ewangelizacyjnych rekolekcji. Nasze parafialne rekolekcje ewangelizacyjne odbyły się w dniach 30.11-2.12.2018 roku. Naszym przewodnikiem duchowym po rekolekcyjnych ścieżkach był ks. Janusz Marszałek, wspierany przez Ewę i Stanisława  Strączków. To swoiste wydarzenie wiary w parafii przyciągnęło zainteresowanych – w liczbie ponad 200 osób.

W piątek o godzinie 16.00 rozpoczęliśmy recepcję w Zespole Szkół Licealnych w Leżajsku, by móc zapisać i podzielić na grupy napływających chętnych szukania miłości Bożej i wspaniałego planu przygotowanego dla nas przez Boga Ojca. Dzięki uprzejmości Dyrekcji ZSL mieliśmy do dyspozycji aulę, w której odbywały się konferencje, sale do spotkań w grupach, pokój dla animatorów, całe zaplecze kuchenne czy salę zabaw dla dzieci (dziękujemy Siostrom Służebniczkom za wypożyczenie zabawek z przedszkola).

Po uroczystym powitaniu, którego dokonał ks. Proboszcz Marek Cisek i wprowadzeniu Ewy i Stanisława, rozpoczynającym trzydniowe spotkania, nastąpiło uroczyste zapalenie rekolekcyjnej świecy i ks. Janusz wygłosił konferencję dotyczącą pierwszego prawa życia duchowego. Swoją osobą i wypowiadanym słowem porywał i przenosił w cudowny świat nasze serca, budząc je tym samym z uśpienia, czy stagnacji. Następnie, podzieleni na 12 grup (w tym 1 młodzieżowa i 1 dziecięca), udaliśmy się na spotkania do przygotowanych wcześniej sal. Animator ze świecą w ręku na przedzie i za nim grupa kilkunastu osób. Piękny to był widok. Spotkania w grupach są po to, aby pochylić się nad słowem Bożym i podzielić doświadczeniami z życia. Później „czas na kawę czy herbatę?”, pyszne i jeszcze cieplutkie drożdżówki od Pana Wasiuty i Pani Osip. Dzień zakończyliśmy uroczystą Eucharystią w Kościele Farnym, po której rozeszliśmy się na zasłużony odpoczynek.

Sobotni poranek zgromadził chętnych i uczestników rekolekcji na modlitwie rozpoczynającej dzień, na Jutrzni. Kolejne punkty programu (konferencje, szkoła modlitwy, śpiew, spotkania odkrywcze) powodowały, iż z godziny na godzinę doświadczaliśmy coraz mocniej i coraz wyraźniej wagi słów Benedykta XVI: „Tylko tam, gdzie jest Bóg naprawdę zaczyna się życie”.

Posługę gospodarczą budowali członkowie osoby z Akcji Katolickiej z ks. Piotrem na czele, będąc właściwie na każde zawołanie, służąc w pokorze i bez zbędnego hałasu. Czuwając na zapleczu auli, w której odbywały się konferencje i przy salach, w których odbywały się grupowe spotkania oraz kuchni, gdzie był przygotowywane posiłki, dbali aby nasz duch pozostawał w harmonii z ciałem. Uśmiechnięci, ofiarni, gotowi, bacznie śledzący, aby móc zareagować w razie jakiejkolwiek potrzeby.

Kulminacją przeżyć drugiego dnia rekolekcji była wieczorna modlitwa wstawiennicza. W półmroku, przy figurze naszej Matki, spowitej blaskiem świecy, polecaliśmy ludzkie problemy, tragedie, choroby i cierpienia. W atmosferze skupienia i niejednokrotnie wzruszenia, szturmowaliśmy Niebo naszymi modlitwami w intencjach przyniesionych na te rekolekcje, a wypowiedzianych tego wieczoru. Ręka położona na ramieniu Siostry i Brata stojących obok, była symbolem naszej modlitwy zanoszonej do Boga za bliźnich. Później – wieczór andrzejkowy przy akompaniamencie zespołu.

Niedziela – ostatni dzień zgłębiania tajemnic wiary, zapisał się w kartach pamięci jako dzień przenikniony swoistą powagą. Właśnie w niedzielę każdy z uczestników musiał podjąć decyzję, czy przyjmuje Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, czy też znów schowa się przed rzeczywistością w swojej wewnętrznej twierdzy. Dopełnieniem wagi tego dnia stała się konferencja i świadectwo zaproszonych gości (członków Krucjaty Wyzwolenia Człowieka). Czas poświęcony przez tych ludzi, wchodzących po raz kolejny w głębię swoich zranień, zaowocował 27-ma drogocennymi kryształami w postaci deklaracji KWC. Uroczysta Uczta Pańska, wraz ze złożonymi darami, była szczytem, na który pięliśmy się podczas trzydniowych zmagań z samym sobą, z przyzwyczajeniami, ze swoim „ja”. Godzina świadectw i wspólna Agape, przyniosły wiele wzruszeń, łez płynących po zatroskanych policzkach, obietnic składanych w ofierze Jezusowi, a także uśmiechów, radości i iskierek w oczach, dających nadzieję na nowe, lepsze życie (z Bogiem), będzie stanowiło dla nas wystarczającą nagrodę za czas spędzony we wspólnocie, uświadamiając po raz kolejny, że naprawdę NABRALIŚMY DUCHA!, że PODNIEŚLIŚMY GŁOWY!

Wszystkim uczestnikom – DZIĘKUJEMY!

Ks. Januszowi i Ewie i Stanisławowi – DZIĘKUJEMY!

Panu Dyrektorowi ZSL w Leżajsku Zbigniewowi Trębaczowi (za pomoc, na którą zawsze możemy liczyć i za życzliwość) – DZIĘKUJEMY!

Animatorom (za piękne spotkania w grupach) – DZIĘKUJEMY!

Paniom z Kuchni (za pyszne obiadki)- DZIĘKUJEMY!

Akcji katolickiej (za ogromną pomoc) – DZIĘKUJEMY!

Księdzu Proboszczowi Markowi Ciskowi – DZIĘKUJEMY!

Kapłanom – DZIĘKUJEMY!

Za wspólne ubogacanie, za radość wspólnych spotkań – Chwała Panu!

PIĄTEK – 30 listopada 2018 r.

Od 16.00 RECEPCJA w Zespole Szkół Licealnych
godz.17.00 – „Czekamy na Ciebie!” – Zawiązanie Wspólnoty;
godz.17.45 – Modlitwa do Ducha Św.;
godz.18.00 – Konferencja I: „Bóg jest Miłością”;
godz.19.00 – Spotkanie i rozmowy w grupach
Kolacja –  (kawa, herbata drożdżówki).
godz.20. 45 – EUCHARYSTIA-„Miłosierny Ojciec” (Kościół Farny).

SOBOTA – 1 grudnia 2018 r.

godz. 8.00 – Jutrznia – Konferencja II: „Grzech dotyka każdego człowieka”;
godz. 9.15  – Przerwa – Kawa czy Herbata?!
godz. 9.45 – Konferencja III: „Zbawienie w Jezusie”;
godz.10.45 – Spotkanie i rozmowy w grupach;
godz.11.30 – „Panie naucz nas modlić się” – Szkoła Modlitwy;
godz.12.30 – Obiad;
godz.13.30 – Konferencja IV – „Wiara i Nawrócenie”;
godz.15.00 – EUCHARYSTIA – „Jezus Panem” – Przyjęcie Jezusa, jako Pana i Zbawiciela; ( Kościół Farny)
godz.17.00 – Spotkania i rozmowy w grupach;
godz.18.00 – Kolacja;
godz.19.00 – Wieczór Pogodny – Andrzejki;
godz.20.00 – Modlitwa Wstawiennicza.

NIEDZIELA – 2 grudnia 2018 r.

godz. 8.00 – Jutrznia – Konferencja V: „Duch Święty i Jego Dary”;
godz. 9.30  – Przerwa – Kawa czy Herbata?!
godz. 10.00 –Krucjata Wyzwolenia Człowieka – Świadectwa;
godz. 11.00 – Spotkanie i rozmowy w grupach;
godz. 12.00 – Obiad;
godz. 13.30 – EUCHARYSTIA – Konferencja VI: „Wspólnota” (Kościół Farny),
godz.14.45 – Świadectwa, A G A P E – Zakończenie Rekolekcji.

Modlitwa w intencji Rekolekcji

Dobry i Miłosierny Boże.

Prosimy Cię o błogosławieństwo na dobre i owocne przeżycie rekolekcji ewangelizacyjnych w naszej parafii. Pragniemy, aby wszyscy doszli do poznania prawdy i zostali zbawieni.

Potrzeba nam do tego Twojej łaski i dlatego z ufnością wołamy „Nabierzmy Ducha i podnieśmy głowy”.

Dopomóż nam dobrze przygotować się do tego czasu, aby wszyscy nasi parafianie żyli jak prawdziwi uczniowie Pana. Napełnij nas pragnieniem nie tylko ratowania siebie, ale i wszystkich naszych braci i sióstr żyjących w ciemnościach grzechu i w odwróceniu
od Boga.

Użycz prowadzącym światła i łaski, aby nam wskazali jaka jest Boża wola i co nam służy do zbawienia. Niech Boskie Twoje słowo przez nich głoszone oświeci nas i pouczy, uzdrowi i wzmocni, uświęci i zbawi. Prosimy Cię o to, przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa.

Duchu Święty Boże, pomagaj nam, aby przez rekolekcje i spowiedź świętą zostało odnowione oblicze naszej wspólnoty parafialnej.

Matko Pocieszenia – Pani Leżajska, bądź Matką naszego świętego rekolekcyjnego czasu i razem ze świętymi Patronami naszymi wspieraj nas swoim wstawiennictwem.

  Pod Twoją obronę lub Zdrowaś Maryjo ….

Duchu Święty Boże -zmiłuj się nas nami

Święci patronowie nasi – módlcie się za nami

Św. Michale Archaniele…

ZAPRASZAMY chętnych do włączenia się w dziękczynną modlitwę różańcową za odzyskaną przed 100 laty niepodległość. Naszą inicjatywę nazwaliśmy „100 różańców za 100 lat niepodległości” – odmawiane w sposób ciągły. Modlitwa ta rozpoczęłaby się w piątek 9 listopada Mszą św. o godz. 6.30 w kościele Jezusa Miłosiernego (Mały Kościół) a potem, bez przerwy, co pół godziny konkretna, zgłoszona wcześniej rodzina czy też np. kilkoro znajomych, sąsiadów, przyjaciół, głośno odmawiałoby jedną, wyznaczoną cząstkę różańca dziękując w ten sposób za konkretny przypisany do godziny rok niepodległości i tak w sposób ciągły aż do niedzieli 11 listopada do godz. 9.30, o której będzie odprawiona Msza św. na zakończenie. Potrzebujemy 100 rodzin bądź grup (grupek, wspólnot, itp.). Oczywiście gdy lista się wypełni, można się dopisywać do innych i to po wielekroć, wszak miejsca w kościele wystarczy o każdej godzinie dla wielu. Zapisy w Siewcy.

Pierwszego listopada Kościół katolicki przeżywa Uroczystość Wszystkich Świętych, tych znanych z kalendarza liturgicznego i tych wszystkich, którzy nie zostali wyniesieni na ołtarze, ale cieszą się chwałą nieba.

Liturgii w pięknie odnowionej kaplicy, po której odbyła się tradycyjna procesja do czterech stacji na cmentarzu, przewodniczył i homilię wygłosił O. Sylwester Skirliński OFM. Kapłan podkreślił wartość modlitwy za zmarłych. „Możemy im pomóc poprzez ofiarowanie w ich intencji odpustów, czerpiąc ze skarbnicy Kościoła. Niech nasze modlitwy za zmarłych będą zanoszone z wiarą i wielką ufnością w Miłosierdzie Boże”- mówił kaznodzieja. W modlitwę za zmarłych parafian z leżajskiej Fary, włączyli się; Ks. Proboszcz, ks. Dariusz i ks. Piotr.

Kapłan zachęcał wiernych do uciekania się do Boga za wstawiennictwem świętych i bliższego poznawania ich historii życia. „Pytajmy się świętych, zaglądajmy do ich życiorysów, uczmy się od nich jak trzeba żyć. Oni mogą nas wiele nauczyć”.

W Uroczystość Wszystkich Świętych na nasz leżajski cmentarz przybywają tłumy ludzi, palą znicze i zostawiają kwiaty na grobach bliskich sobie ludzi, którzy odeszli. „Dla mnie są to ważne święta. Dziś trzeba choć na chwilę się zatrzymać. To czas zadumy, czas wspomnień ale też i nadziei że się jeszcze spotkamy” – wyznała wzruszona parafianka stojąc nad grobem męża…

Jutro Dzień Zaduszny. Msza na cmentarzu o godzinie 14.00.

1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. Dzień ten kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Nie mniej jednak w tym dniu udajemy się z całymi rodzinami na cmentarz i nawiedzamy groby naszych bliskich, przyjaciół, rodziców, krewnych, znajomych, stawiając kwiaty, zapalając ten „płomyk nadziei”, wierząc, że już cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić ich do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze Świętymi, którzy otaczają nas opieką…

Msze Święte w Kościele: 7.00; 8.30; 10.00; 11.30 i 18.00 oraz

Msza na Cmentarzu w intencji zmarłych parafian o godzinie 14.00.

Wieczny odpoczynek, racz im dać Panie….

Z OKAZJI  DNIA SOLIDARNOŚCI KOŚCIOŁEM PRZEŚLADOWANYM, KTÓRY W TYM ROKU PRZEŻYWAMY PO RAZ DZIESIĄTY PAKISTAŃSKI KARD. COUTTS WYSTOSOWAŁ PRZESŁANIE DO POLAKÓW.

Moi drodzy bracia i siostry w Chrystusie Panu,

Przesyłam wam pozdrowienia z Rzymu z kończącego się już Synodu Biskupów. To było niesamowite doświadczenie jedności, braterstwa oraz poczucia bycia Jednym Katolickim Kościołem zgromadzonym wokół Ojca Świętego. Przesyłam również pozdrowienia z Kościoła w Pakistanie. Jesteśmy niewielkim i historycznie młodym Kościołem w kraju o ogromnej populacji muzułmańskiej. Dla nas, Chrześcijan żyjących i świadczących o naszej wierze w centrum islamskiego świata, każdy dzień pełen jest trudności i wyzwań. Jesteśmy również zachęceni przykładem Kościoła w Polsce. Pomimo różnych cierpień i prześladowań w ciągu okupacji komunistycznej daliście Kościołowi Powszechnemu wielkiego i nieustraszonego pasterza jakim był św. Jan Paweł II. W Pakistanie ludzie starszej generacji pamiętają i wspominają ze wzruszeniem krótką wizytę Papieża w roku 1982. Jego obecność odniosła bardzo pozytywny skutek nawet na niechrześcijańskich mieszkańcach naszego kraju. Dziś okazaliście swoje zainteresowanie oraz solidarność z cierpiącym Kościołem na świecie. Pragnę podziękować wszystkim wierzącym w Polsce za ich modlitwy oraz wszelką inną pomoc dla cierpiącego Kościoła, a szczególnie w Pakistanie. Jednocząc się z wami w Panu, jednej wierze oraz jednym Chrzcie Świętym, modlę się do naszego kochającego Ojca aby wam błogosławił za waszą hojność i dobroć.

+ Joseph Kardynał Coutts
Arcybiskup Karachi