Krąg DK p.w. św. Katarzyny ze Sienny:

Krąg Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie
p.w. św. Katarzyny ze Sienny:

Początki kręgu Domowego Kościoła w naszej parafii sięgają roku 1999. Wówczas ks. Tadeusz Włoch, ówczesny wikariusz w naszej parafii, zaprosił rodziny z Krzemienicy tworzące krąg Domowego Kościoła. Ks. T. Włoch wcześniej był moderatorem tego kręgu. Uczestnicy kręgu z Krzemienicy przedstawili nam swoją pracę w Ruchu Światło-Życie i zapoznali nas z działalnością Domowego Kościoła ruchu oazowego. W naszej parafii zgromadziło się na tym spotkaniu osiem par małżeńskich, z których cztery podjęły decyzję zawiązania kręgu Domowego Kościoła w Leżajsku.

Pracę formacyjną rozpoczęliśmy we wrześniu 1999 roku. Parą pilotującą powstały krąg byli małżonkowie Danuta i Jan Pinderscy z Sarzyny. Oni to przez cały rok uczestniczyli w naszych spotkaniach. Przekazywali nam istotne informacje o Ruchu Światło-Życie oraz o Domowym Kościele. W ciągu pierwszego roku formacji zapoznaliśmy się z siedmioma zobowiązaniami jakie podejmują rodziny Domowego Kościoła. Należą do nich:

• dzielenie się życiem w kręgu;
• modlitwa wspólna;
• modlitwa osobista;
• modlitwa małżeńska;
• modlitwa rodzinna;
• dialog małżeński;
• coroczne rekolekcje.

Wprowadzając zobowiązania w codzienne życie, tworzymy regułę życia opartą o życie sakramentalne. W ten sposób chcemy stworzyć klimat prawdziwej wiary w naszych domach i chrześcijańskiego wychowania naszych dzieci. Ruch nasz jest bowiem darem Ducha Świętego dla Kościoła, opartym na duchowości małżeńskiej i wzajemnej pomocy (wspólnocie).

W drugim roku pracy (2000/2001) moderator kręgu, ks. T. Włoch, podjął decyzję o powtórzeniu i utrwaleniu pracy pierwszego roku, gdyż w kręgu nastąpiły zmiany. Animatorami kręgu zostali wybrani Dorota i Zdzisław Klimczakowie. Posługę pełnili przez dwa lata formacji. W czerwcu 2001 r. decyzją Ks. Abp Józefa Michalika, ks. Tadeusz Włoch został przeniesiony z naszej parafii.

W trzecim roku formacji (2001/2002) opiekunem kręgu był ks. Mirosław Dubiel, wikariusz w parafii Leżajsk-Fara. Krąg zaś liczył trzy rodziny. Posługę animatorów pełnili Dorota i Zdzisław Klimczakowie. W czerwcu 2002 r. ks. Mirosław Dubiel za pozwoleniem Ks. Abp, Metropolity Przemyskiego, został oddelegowany do pracy misyjnej w Afryce.

Od września 2002 r. do czerwca 2006 r. duchową opiekę nad Kręgiem Domowego Kościoła p.w. św. Katarzyny ze Sienny sprawował moderator – ks. Jerzy Gałązka.

Rok duszpasterski 2002/2003 rozpoczęliśmy od trzydniowych rekolekcji zamkniętych w Ośrodku „Nadzieja” na Wybrzeżu k. Dubiecka. Łaska udzielona przez Boga podczas tych rekolekcji pomogła nam przełamać wewnętrzny kryzys i podjąć na nowo trud formacji. Rekolekcje skupiły się wokół tematu „Rodzina Domowego Kościoła domem, do którego wstępuje Jezus jak do Domu przyjaciół w Betanii”. Cały rok duszpasterski 2002/2003 poświęcony był duchowości małżeńskiej. W trakcie oazowej formacji rozważaliśmy te fragmenty Pisma Świętego, które dotyczyły duchowości małżonków. Posługę animatorską pełnili Anna i Stanisław Murdziowie. Następnie dołączyły do Kręgu dwie nowe pary małżonków: Anna i Antoni Mazurowie oraz Eugenia i Stanisław Decowie.

W roku duszpasterskim 2003/2004 posługę animatorską podjęli Danuta i Jan Piotrowscy. Od pierwszego spotkania jedna z par małżeńskich odeszła od wspólnoty Kręgu. W ciągu roku dołączyły zaś dwie pary małżonków: Elżbieta i Witold Krawczykowie oraz Krystyna i Marek Kwiecińscy. Spotkania formacyjne dotyczyły sensu formacji:

• ciasna brama i wąska ścieżka jako symbole prawdziwej wewnętrznej formacji w odniesieniu do małżeństwa i rodziny w charyzmacie Ruchu Światło-Życie;
• rola wiary żywej (choroba, śmierć Łazarza i postawa sióstr) w procesie formacji;
• Niepokalana wzorem żony i matki w rodzinie Domowego Kościoła;
• ojcostwo zakorzenione w Bogu (św. Józef);
• motywy przyjęcia Jezusa Chrystusa do naszego małżeństwa i rodziny;
• spotkanie w formie nabożeństwa przyjęcia Jezusa Chrystusa do małżeństwa w Święto Ofiarowania Pańskiego;
• sens chrześcijańskiego trwania w Jezusie w zobowiązaniach małżeńskich (modlitwa małżonków, dialog, codzienna lektura Pisma Świętego);
• umiejętność przyjmowania cierpienia i trudności w naszym życiu i ofiarowania ich Bogu;
• Duch Święty Sprawcą jedności i umocnienia sakramentalnego małżeństwa;
• wdzięczność i uwielbienie postawą modlitwy.

W roku duszpasterskim 2004/2005 animatorami Kręgu byli: Danuta i Jan Piotrowscy. Krąg składał się z sześciu par małżeńskich. A największym naszym skarbem był prawie codzienny udział we Mszy świętej – za to Bogu dzięki. W tym roku formacji podjęliśmy pogłębioną refleksję nad pierwszym prawem nowego życia: Bóg miłuje ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan. Spotkania formacyjne brały inspirację ze słów Bożych:

• „Już was nie nazywam sługami, ale nazwałem was przyjaciółmi” (J 15,15) – moja mentalność mentalnością sługi, czy przyjaciela Boga;
• „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15,16a) – realizacja powołania małżeńskiego w kręgu jest darem Boga;
• „… przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał” (J 15, 16b) – rodzicielstwo;
• „Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję … To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali” (J 15,14.17);
• „A skądże możesz wiedzieć żono, że zbawisz twego męża? Albo czy jesteś pewien, mężu, że zbawisz twoją żonę?” (1 Kro 7,16) – miłość małżeńska podstawą duchowości małżeńskiej;
• „Co Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Mt 19,6) – przysięga małżeńska;
• „… jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom – we wszystkim. Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (Ef 5, 24-25) – wierność miłości;
• „… wybrałem was … aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię Moje” (J 15, 16c) – modlitwa w zbawczym planie Bożym;
• „Nikt nie zapala lampy i nie umieszcza jej w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jej blask widzieli ci, którzy wchodzą” (Łk 11, 33) – świadectwo;
• „W Chrystusie bowiem wybrał nas Bóg przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem” (Ef 1, 4) – powołanie do świętości.

W roku duszpasterskim 2005/2006 posługę animatorów podjęli Eugenia i Stanisław Decowie. Rozważania zaś skupią się wokół drugiego prawa nowego życia: Człowiek jest grzeszny i oddzielony od Boga i życia Bożego, dlatego nie zna i nie przeżywa Bożej miłości ani nie zna wspaniałego, Bożego planu, który Bóg posiada w odniesieniu do każdego człowieka.

Bardzo ważnym etapem formacji dla kręgów Domowego Kościoła są rekolekcje. Każda z par małżeńskich odprawiła w ciągu roku formacji przynajmniej jedne trzydniowe rekolekcje. W ostatnim roku formacyjnym uczestniczyliśmy w rekolekcjach tematycznych dotyczących Eucharystii (dwie pary małżeńskie), duchowości małżeńskiej (jedna para małżonków) i maryjnych (trzy pary małżonków). Również kilka par małżeńskich spoza naszego kręgu uczestniczyło w tego rodzaju rekolekcjach zamkniętych.